แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อศาลเห็นว่าข้อเท็จจริงแห่งคดีพอวินิจฉัยได้แล้วก็ตัดสินได้ทีเดียว ไม่จำเป็นต้องสืบพะยานอีก พะยานการนำสืบฟ้องขอให้ลงโทษฐานบุกรุกทำให้เสียทรัพย์ทางอาชญาแต่โจทก์ขอสืบในเรื่องสิทธิในทางเดิน ไม่ได้ขอสืบเจตนาหรือความบังอาจอันจะเป็นผิดทางอาชญาศาลไม่จำเป็นต้องให้สืบ่
ย่อยาว
ได้ความว่า ส. โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินอยู่ข้างหน้า จำเลยอยู่ข้างใน จำเลยเคยเดินเข้าออกผ่านที่โจทก์อยู่ก่อนแล้วบัดนี้โจทก์ทำห้องแถวปิดทางพิพาทนี้เสียจำเลยจึงรื้อห้องแถวที่โจทก์ทำปิดทางฉะเพาะเป็นทางเดินได้ โจทก์จึงขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาชญามาตรา ๓๒๔-๓๒๗-๓๒๘
ข้อที่คู่ความโต้เถียงกันคือบางพิพาทเป็นทางสาธารณหรือไม่ใช่ โจทก์จะขอสืบว่าไม่ใช่ทางสาธารณหรือไม่ใช่ โจทก์จะขอสืบว่าไม่ใช่ทางสาธารณมีทางอื่นเดินเข้าออกได้อีก
ศาลล่างเห็นว่าคดีไม่เป็นอาชญาเป็นเรื่องพิพาทกันด้วยทางเดินจึงให้ยกฟ้องโจท์โดยไม่สืบพะยาน
โจทก์ฎีกาว่าศาลยกฟ้องโจทก์โดยไม่สืบพะยานไม่ชอบ
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าเมื่อศาลเดิมเห็นว่าข้อเท็จจริงพิวินิจฉัยคดีได้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องสืบพะยานอีก อนึ่งข้อที่โจทก์จะขอสืบก็เกี่ยวแต่ฉะเพาะสิทธิในทางเดินไม่ใช่สืบเจตนาหรือความบังอาจอันจะแสดงให้เห็นว่าจำเลยมีผิดทางอาชญา จึงตัดสินยืน
