แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พิมพ์แบบใบอนุญาตประกอบโรคศิลป ฯ แล้วยังพิมพ์ปลอมลายมือชื่อประธานกรรมการและเลขาธิการนายทะเบียนย่อมเป็นการเสียหายแก่ผู้นั้น ถึงแม้จะยังไม่ได้กรอกเลขที่ของใบอนุญาตชื่อผู้รับอนุญาตและเลขท้าย พ.ศ. ก็ถือว่าเป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการ่ตาม ม. 222
แบบพิมพ์ใบอนุญาตประกอบโรคศิลป ฯ ที่พิมพ์ลายมือชื่อประธานกรรมการและเลขาธิการนายทะเบียนด้วย ถือได้ว่าเป็นหนังสือตาม ม.6 (18)
ข้อฎีกาที่ว่าการที่จำเลยพิมพ์แบบใบอนุญาตประกอบโรคศิลป ฯ 51 ฉบับ จะเป็นผิดฐานปลอมหนังสือหรือไม่นั้น เป็นข้อ ก.ม. จำเลยย่อมฎีกาได้
อ้างฎีกาที่ 595/2481
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำปลอมใบอนุญาตประกอบโรคศิลป ฯ แผนปัจจุบันในสาขาพยาบาลออกให้แก่นายทวี ดารา ๑ ฉบับ กับจำเลยยังได้ทำปลอมแบบใบอนุญาตประกอบ โรคศิลป ฯแผนปัจจุบันสาขาพยาบาลกับปลอมรอยประทับลายมือชื่อนายแพทย์ขู ศีตะจิตต์ และ ขุนนิทเทสสุขกิจ อีก ๕๑ ฉบับ จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยที่ ๑ ปลอมใบอนุญาตประกอบโรคศิลปของกลางจริง ให้จำคุก ๒ ปี ตาม ม.๒๒๒ , ๒๒๔ ส่วนจำเลยที่ ๒ ไม่ได้ความชัดว่า สมคบกับจำเลยที่ ๑ ให้ยกฟ้อง
นายยุ่งเฮา จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่มีผู้พิพากษานายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่า (๑) หนังสือใบอนุญาตประกอบโรคศิลปมีชื่อนายทวี ดารา นั้นเป็นหนังสือปลอม แต่ก็เป็นตัวอย่างให้จำเลยพิมพ์แบบพิมพ์ (๒) แบบพิมพ์ที่ยังไม่ได้กรอกชื่อผู้อนุญาต พ.ศ. เลขใบอนุญาตรวม ๕๑ ฉบับนั้นยังไม่เพียงพอจะถือได้ว่าเป็นหนังสือ ม.๖ (๑๘) แห่ง ก.ม.อาญา แม้จะได้พิมพ์ลายมือชื่อของนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิทเทสสุขกิจ แล้วก็ตาม ก็เป็นแค่เพียงปลอมแบบพิมพ์เท่านั้น ยังไม่เป็นการปลอมหนังสือตามความมุ่งหมายแห่ง ม. ๒๒๒ และยังไม่สามารถจะเกิดการเสียหายจึงควรพิพากษายกฟ้องนายยุ่งเฮาจำเลยที่ ๑ ด้วย
นายยุ่งเฮาจำเลยที่ ๑ ฎีกา ข้อฎีกาที่ศาลฎีกาสั่งรับคือ ใบอนุญาตประกอบโรคศิลปรวม ๕๑ ฉบับ ซึ่งจำเลยพิมพ์ขึ้นนั้นจะเป็นความผิดตาม ม. ๒๒๒ , ๒๒๔ หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่านอกจากจำเลยได้พิมพ์แบบพิมพ์แล้วยังพิมพ์ปลอมลายมือชื่อของนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ ประธานกรรมการและขุนนิทเทสสุขกิจ เลขาธิการนายทะเบียนอีกด้วย พึงถือได้ว่าใบอนุญาตประกอบโรคศิลปของกลางเป็นหนังสือตาม ม. ๖ (๑๘) แห่ง ก.ม. อาญาซึ่งอาจใช้เป็นพยานยันนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิสสเทสสุขกิจได้ การกระทำของจำเลยย่อมเป็นการเสียหายแก่นายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิทเทสสุขกิจ โดยมิต้องสงสัย แม้จำเลยยังไม่ได้กรอกเลขที่ของใบอนุญาต ซึ่งผู้ได้รับอนุญาตและเลขท้ายของ พ.ศ. ก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการแล้ว เพราะตาม ก.ม.อาญา ม.๒๒๒ ข้อ ๑ ได้ บัญญัติไว้โดยชัดแจ้งว่า การทำปลอมขึ้นทั้งฉบับหรือแต่ส่วนใดส่วนหนึ่งเรียกว่าปลอมหนังสือทั้งสิ้น
จึงพิพากษายืน
