แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การทำฝ่าฝืนกฎหมายตามมาตรา 43 วรรค 3 (3) นั้น เป็นแต่เพียงสันนิษฐานไว้ก่อนว่าประมาทปล่อยกระบือดุร้ายไปแล้วกระบือนั้นไปขวิดผู้อื่นตาย แต่ความตายไกลต่อการกระทำมากนัก ผู้ปลอ่ยไม่มีผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท ฎีกาอุทธรณ์ ข้อกฎหมาย ทำฝ่าฝืนกฎหมายเป็นเหตุให้คนตายจะต้องมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาทหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย
ย่อยาว
ได้ความว่า น. เอากระบือไปเลี้ยงที่โคก ผู้ตายไปขอขี่กระบือนั้น ฝ่ายจำเลยแก้กระบือดุร้ายของ ส. ให้ไปกินน้ำ เวลาปล่อยอยู่ห่างกระบือที่ผู้ตายขี่ ๓ เส้นเศษมองไม่เห็นกัน เพราะมีเนินบัง แล้วกระบือนั้นไปไล่ขวิดกระบือที่ผู้ตายขี่ ตัวที่ถูกขวิดโดดหนี้ผู้ตายตกลงที่ดินจึงถูกกระบือดุร้ายของ ส. ขวิดตาย
ศาลเดิมเห็นว่าจะลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยประมาทไม่ได้ เพราะที่ปล่อยกระบือกับที่ซึ่งผู้ตายขี่กระบืออยู่ห่างกัน มองกันไม่เห็นผู้ตายตกลงมาจึงถูกกระบือที่จำเลยปล่อยขวิดเอา ความตายยังไกลต่อการที่จำเลยกระทำไปมากนัก จำเลยคงมีผิดเพียงฐานปล่อยสัตว์ดุร้ายออกเที่ยวตามมาตรา ๓๓๕ (๑๒) ปรับ ๔๐ บาท ลดตามมาตรา ๔๙ กึ่งหนึ่งคงเหลือ ๒๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่าจำเลยทำฝ่าฝืนกฎหมายเป็นเหตุให้คนตายจำเลยประมาทต้องมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท
ศาลฎีกาเห็นว่าตามมาตรา ๔๓ วรรค ๓ ข้อ ๓ ตามที่โจทก์อ้างต้องเป็นที่เข้าใจแต่เพียงว่าในขั้นต้นต้องสันนิษฐานไว้กอ่นว่าประมาท ในเรื่องนี้แม้จำเลยฝ่าฝืนกฎหมายก็ดี แต่ศาลล่างวินิจฉัยข้อเท็จจริงมาว่าความตายของผู้ตายยังไกลต่อการกระทำของจำเลยมากนัก จำเลยจึงไม่ควรมีโทษ จึงพิพากษายืน
