แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การขอพิศูจน์พยานเป็นเรื่องอยู่ในอำนาจในดุลยพินิจของศาลที่จะพิจารณาเป็นเรื่อง ๆ ไป
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า ร.ท.จรูญ ณ บางช้าง เป็นเจ้าของที่ดิน ๒ ตราจอง ร.ท.จรูญได้เอาไปประกันหนี้ไว้ที่จำเลยที่ ๑ จำเลยที่ ๑ เอาไปโอนขายให้จำเลยที่ ๑ จำเลยที่ ๑ เอาไปโอนขายให้จำเลยที่ ๒ โดยตรอกข้อความลงในใบมอบอำนาจซึ่ง ร.ท.จรูญให้ไว้ว่ามอบให้ขายให้จำเลยที่ ๒ โจทก์ได้ซื้อที่ดิน ๒ ตราจองนี้ไว้จาก ร.ท.จรูญ ต่อมา ร.ท.จรูญตาย โจทก์จึงขอให้เพิกถอนทำลายการโอนที่ดินรายนี้ จำเลยต่อสู้ว่า ร.ท.จรูญมอบให้จำเลยที่ ๑ ทำนิติกรรมที่พิพาทให้จำเลยที่ ๒ โดยชอบ หลังจากสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้ว โจทก์ยื่นคำร้องขอพิศูจน์พยาน ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าคดีโจทก์ไม่พอที่จะให้เพิกถอนทำลายการโอนที่พิพาทพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อที่โจทก์ขอพิศูจน์พยานว่า การขอพิศูจน์พยานเป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาลที่จะพิจารณาเป็นเรื่อง ๆ ไป สำหรับคดีนี้ตามคำร้องของโจทก์ยังไม่มีเหตุผลพอ ศาลฎีกาเห็นว่าศาลล่างทั้งสองพิพากษามาชอบแล้ว พิพากษายืนให้ยกฎีกาโจทก์
