แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเล่นโปกำ จำเลยให้การรับแต่ศาลจดว่าจำเลยเล่นโปปั่นโดยพลั่งเผลอผิดพลาดดังนี้ ลงโทษจำเลยตามฟ้องได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้สมคบกับผลักเล่นพะนันโปกำอันเป็นการพะนันที่ต้องห้ามตามกฎหมายพะนันเอาทรัพย์สินกันโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานโดยนายนากเป็นเจ้าสำนักจัดให้มีขึ้น จำเลยนอกนั้นเป็นลูกค้าเข้าแทง
ศาลขั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการพะนันมาตรา ๑๒
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ฟ้องว่าจำเลยเล่นโปกำ แต่จำเลยให้การว่าเล่นโปปัน ข้อเท็จจริงเป็นคนละเรื่องที่ศาลชั้นต้นข้อเท็จจริงว่าจำเลยเล่นโปกำนั้นผิดจากสำนวนกระบวนพิจารณาเมื่อเรื่องโปปั่นโจทก์ไม่ได้ฟ้องและเรื่องที่โจทก์ฟ้องจำเลยไม่ได้รับ จะเอาอะไรมาลงโทษจำเลยตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๗๒ ที่ว่า ให้ศาลอ่านและอธิบายฟ้องให้จำเลยฟังและให้ถามจุดคำให้การจำเลยไว้ ทั้งนี้ก็เพื่อความถูกต้องอุทธรณ์จำเลยไม่ใช่คำจำเลยที่ศาลถามและจดและเป็นการภายหลัง ผู้แต่งจะยนยอข้อความว่ากระไร จะถือเป็นข้อผูกมัดจำเลยตามฟ้องไม่ได้ จริงอยู่จำเลยอุทะรณ์ขอลดหย่อนโทษ แต่อาศัยมาตรา ๑๘๕ ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา จึงพิพากษายกฟ้องผู้พิพากษานายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่าที่ศาลจดเป็นโปปั่นเห็นได้ชัดเป็นการจดผิดพลาดในฟ้องไม่ได้พูดถึงโปปั่นเลย ตามฟ้องจำเลยก็คงทราบดีว่าต้องหาว่าเล่นโปกำ ส่วนโทษนั้นควรลงอย่างเบา
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตามรูปคดีประกอบด้วยฟ้องอุทธรณ์ของจำเลยเป้นการแสดงชัดว่า จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้เล่นโปกำจริงตามฟ้อง แต่ที่ศาลจดเป็นโปปั่นนั้นเป็นการพลั้งเผลอผิดพลาดจึงต้องถือว่าเป็นคดีที่โจทก์หาจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้เล่นโปกำจริงตามฟ้อง ส่วนที่จำเลยว่าลงโทษแรงไปนั้น เรื่องเช่นนี้ศาลชั้นต้นยอมทราบดีในท้องที่ซึ่งศาลตั้งอยู่ จึงลงโทษมาควรแก่รูปเรื่อง จึงพิพากษากลับให้บังคับคดีไปตามศาลชั้นต้นทุกประการ
