แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การบังคับคดีถึงที่สุด ศาลเดิมควรอธิบายคำบังคับของคำพิพากษาให้แจ่มแจ้งไม่ควรจะต้องถึงอุทธรณ์ฎีกา
ย่อยาว
กรณีนี้เกิดจากการบังคับคดีตามคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๐/๒๔๗๑ ซึ่งบังคับให้จำเลยส่งค่าเช่ามาแบ่งเป็นมฤดกฝ่ายโจทก์หาว่าจำเลยส่งค่าเช่าไม่เต็มตามคำพิพากษา ฝ่ายจำเลยแก้ว่าต้องเสียค่าภาษี ใช้หนี้ และดอกเบี้ย
ศาลเดิมไต่สวนแล้วเห็นว่าบัญชีที่จำเลยยื่นสำหรับค่าเช่าเป็นเงินที่จำเลยญื่นสำหรับค่าเช่าเป็นเงินที่จำเลยยื่นสำหรับค่าเช่าเป็นเงินที่จำเลยเก็บได้ให้จำเลยส่งเงินเท่าที่เก็บได้ตามบัญชีของจำเลย
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ให้จำเลยส่งเงินค่าเช่าเพิ่มอีกตั้งแต่เดือน สิงหาคม พ.ศ.๒๔๖๘ ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ.๒๔๖๙ และให้หักดอกเบี้ยกับหักเงินเดือนออกเสียก่อน นอกนั้นยืนตาม
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีใดที่ศาลได้ตัดสินเด็ดขาดถึงที่สุดแล้ว ไม่ควรจะต้องถึงกับอุทธรณ์ฎีกาขึ้นมา ถ้ามีข้อสงสัยก็ควรร้องต่อศาลให้ศาลแปลอธิบายวินิจฉัยชี้ขาดให้ยุติกันไป ศาลฎีกาจึงบังคับให้เป็นไปตามที่อธิบายวิธีปฏิบัติโดยละเอียด
