คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 57/2498

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำรับของจำเลยต่อพนักงานสอบสวนนั้นเมื่อปรากฎว่าพนักงานสอบสวนมิได้ตัดเตือนจำเลยเสียก่อนตาม ป.วิ.อาญา ม. 134จึงรับฟังเป็นคำรับสารภาพชั้นสอบสวนยันจำเลยไม่ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้ง ๔ สมคบกันปล้นทรัพย์นายหำ และทำร้ายนายหำบาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ
จำเลยทั้ง ๔ ปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่
ศาลชั้นต้นเห็นว่านายคันที นายบัง เป็นคนร้ายฟังไม่สู้สนิท เพราะพยานโจทก์เบิกความตอนที่คนร้ายเอาของออกจากห้องเรือนและการที่คนร้ายยิงปืนไม่สู้ตรงกันดี พิพากษาว่านายพิมพ์ นายบางมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา ม. ๓๐+ ให้จำคุก ๑๘ ปี ลดโทษฐานรับสารภาพชั้นสอบสวน ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๑๒ ปี ปล่อยตัวนายคันทีและนายบังจำเลย
นายพิมพ์พาและนายบางจำเลยอุทธรณ์ คดีเฉพาะนายคันทีและนายบังจำเลยเป็นอันยุติ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องเฉพาะนายพิมพ์พาจำเลย นอกนั้นยืน
โจทก์ฎีกา ขอให้ลงโทษนายพิมพ์พา ฝ่ายนายบางจำเลย ฎีกาขอให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่าพยานหลักฐานโจทก์ไม่พอฟังลงโทษ
ส่วนคำรับของนายบางจำเลยที่ ๒ ตามบันทึกของนายอุดมปลัดอำเภอพนักงานสอบสวนนั้นปรากฎว่าเจ้าพนักงานมิได้ตักเตือนจำเลยเสียก่อนตาม ป.วิ.อาญา ม. ๑๓๔ จึงรับฟังยันจำเลยไม่ได้ ทั้งนายอุดมและพลตำรวจบุรีผู้บันทึกจับกุม ก็ซัดกันไปมาเกี่ยวกับคำรับสารภาพของจำเลย
พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยนายบาง จำเลยนอกนั้นยืน

Share