แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิธีพิจารณาอาชญาพะยานประพฤติเหตุอาชญา ม. 321
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักกระบือของ จ. ไป ๑ กระบือ โจทก์ไม่มีคำพะยานโดยตรงว่าจำเลยได้ลักกระบือไปจริง แต่พิศูจน์ว่าได้มีผู้ฆ่ากระบือตัวที่หายใกล้บริเวณหมู่บ้านนั้น และถัดจากนั้นมาไม่นานจำเลยทั้ง ๓ คนนี้นำเนื้อกระบือเที่ยวจำหน่ายในตำบลเดียวกัน และจำเลยทั้ง ๓ นี้ไม่สามารถจะอธิบายให้เปนที่ฟังได้ว่าตนได้เนื้อกระบือนั้นมาอย่างไร กลับได้ความขัดว่า จำเลยไม่มีอาชญาบัตร์ตามที่กฎหมายบังคับไว้
ศาลเดิมพิพากษาลงโทษจำเลยทั้ง ๓ คน ตามมาตรา ๓๒๑
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับคำตัดสินศาลล่างโดยวินิจฉัยว่าคำพะยานหลักฐานฝ่าย โจทก์ไม่พอฟังว่า จำเลยกระทำผิด
ศาลฎีกาพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์และพิพากษายืนตามศาลเดิมโดยเห็นว่าพะยานหลักฐานฝ่ายโจทก์มีน้ำหนักดีไม่มีเหตุควรสงสัย
