แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การละเว้นกระทำซึ่งทำไปโดยสุจริตไม่มีผิด
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยคดีนี้เปน โจทก์ฟ้องคดีแพ่งฐานผิดสัญญาคดียังอยู่ในระวางพิจารณาฝ่ายจำเลยในคดีแพ่งกลับเปน โจทก์ฟ้องว่าจำเลยในคดีนี้ได้คัดข้อความไม่ถูกต้องคือตกข้อความไปประโยคหนึ่งโดย โจทก์กล่าวว่าข้อความนี้เปนสาระสำคัญในการต่อสู้คดี จึงขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๑๑๘ – ๑๔๙ – ๑๕๕ – ๑๕๗ – ๑๕๘ – ๒๒๒ – ๒๒๓ – แล ๒๒๔
ฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่าการละเว้นกระทำไปโดยสุจริต ไม่ควรมีผิดจึงไม่เรียกตัวจำเลยมาพิจารณา
