แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตัวการที่ลงมือทำร้ายภายหลังพวกของตนลงโทษ
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่า ว. ตรงเข้าจับนางสาวสวย ๆ หลบไปแอบข้างหลัง อ. พี่ชาย ทันใดนั้น ย. เอามีดฟัน อ. ๑ ที่ ก. เอาไม้ตี อ.แล้วเอามีดฟันแทง ในระหว่างนี้ จ. กับพวกก็วิ่งตรูกันเข้ากลุ้มรุมทำร้าย อ. แต่จะถูกตรงไหนไม่ปรากฎ อ. ขาดใจตาย ต่อมา ป. วิ่งเข้าไปช่วย อ. ย. ก็เอามีดฟัน ป. ถูกสะโพก ๑ ที แล้วพวกจำเลย ก็วิ่งหนี หาได้ฉุดคร่านางสาวสวยต่อไปอีกไม่
ฎีกาตัดสินว่า ว.ย.ก.จ. มีความผิด (๑) ฐานฆ่าคนตายตามมาตรา ๒๔๙ ไม่ใช่ ๒๕๐ ข้อ ๕ เพราะจำเลยฆ่าแล้วก็หนีไป (๒) ฐานพยายามฉุดคร่าห์นางสาวสวยตามาตรา ๒๗๙ – ๖๐ แล ย. คนเดียวมีผิดฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา ๒๕๔ แต่ตามกฎหมายอาญามาตรา ๗๐ ให้ลงบทที่หนัก จึงวางบทมาตรา ๒๔๙ ลงโทษจำเลยให้ประหารชีวิต ว.ย. แล ก. ส่วน จ. นั้นถึงมาทว่าจะได้ความว่าเป็นตัวการฆ่า อ.ก็จริง แต่ปรากฏว่า จ.เข้าทำร้าย อ. ภายหลังพวก ว.ย. แล ก. แลไม่ได้ความว่า จ. ทำร้าย อ. ถูกที่ตรงไหน แลในคดีนี้โจทย์ก็ไม่ได้ฎีกาขึ้นมา คงฎีกาแต่ จ. เท่านั้น จึงพิพากษาให้จำคุก ๒๐ ปี ยืนตามศาลล่าง ทั้ง ๒
