แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ซ่อนเร้นความตาย
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยหักคอบุตรอายุ ๑ ปี ๑๐ เดือนตายแล้วนำศพไปซ่อน ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๔๙ – ๑๙๗
จำเลยปฏิเสธแลแถลงว่า บุตร์จำเลยโรคภัยเบียดเบียฬ วันเกิดเหตุจำเลยกลับจากธุระ เห็นบุตร์จำเลยนอนตายอยู่ใต้เปล เข้าใจว่าตกเปลตาย จำเลยกลัวสามีจะรู้ จึงเอาเด็กไปทิ้งซ่อนไว้ในบ่อ
ทางพิจารณาสืบไม่ได้ว่า จำเลยได้หักคอบุตร์ของจำเลย การที่เด็กมีรอยช้ำเขียวแลกระดูกคอเคลื่อนนั้น อาจจะเนื่องมาจากจำเลยนำศพเด็กไปทิ้งในบ่อ สีสะไปกระทบกับดินก้นบ่อก็ได้
ศาลฎีกาจึงตัดสินยืนตามศาลจังหวัดสุราษฎรว่า จำเลยไม่มีความผิดฐานฆ่าคนตาย แต่จำเลยมีความผิดฐานซ่อนเร้นความเกิดความตายตามมาตรา ๑๙๗
