แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไร เด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตามมาตรา 275 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา 273 , 274 จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของ จำเลยเป็นผิดตามมาตรา 275 และ โจทก์ก็ฟ้องขอให้ลงโทษตามมาตรา 275 ด้วยดังนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ ลงโทษตามมาตรา 275 ได้ อ้างฎีกา 329/2483
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยได้หลอกลวงบิดามารดาหรือผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไรโดยเด็กเต็มใจไปกับจำเลย และบิดามารดาหรือผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไป เพราะหลงเชื่อจำเลยหลอกลวงโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ตามมาตรา ๒๗๓, ๒๗๔, ๒๗๕, พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๔ มาตรา ๖
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๗๓, ๒๗๔, มาตรา ๖ จำคุกคนละ ๑ ปี
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๗๕ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๔ มาตรา ๖ กำหนดอัตราโทษเท่าศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดของจำเลยต้องด้วยมาตรา ๒๗๕ และศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามมาตรา นี้ได้ดังเหตุผลที่ศาลฎีกาได้วินิจฉัยไว้ในคำพิพากษาฎีกาที่ ๓๒๙/๒๔๘๓ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
