อำนาจฟ้อง พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3926/2563)
สุธาทิพย์ จุลมนต์ ทัศนชัยกุล[1]
เมื่อข้อความในสำเนาหนังสือมอบอำนาจและคำแปลระบุว่า การมอบอำนาจของโจทก์ร่วมทั้งสองเป็นการมอบอำนาจให้บริษัท ค. มีอำนาจแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนได้เฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการละเมิดลิขสิทธิ์งานภาพยนตร์ของโจทก์ร่วมทั้งสองในรูปแบบบลู-เรย์ ดีวีดี วีซีดี และวีเอชเอส เท่านั้น ที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฉายภาพยนตร์ด้วยการใช้โปรเจกเตอร์เชื่อมต่อกับฮาร์ดดิสก์หรืออุปกรณ์บันทึกข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งบรรจุข้อมูลภาพยนตร์ดังกล่าว บริษัท ค. จึงไม่มีอำนาจแจ้งความร้องทุกข์เพื่อดำเนินคดีแก่จำเลย และถือว่าโจทก์ร่วมทั้งสองมิได้ร้องทุกข์โดยชอบ เป็นเหตุให้พนักงานสอบสวนไม่มีอำนาจสอบสวน โจทก์ย่อมไม่มีอำนาจฟ้อง
แผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศในศาลฎีกา
พฤษภาคม 2565
[1]เลขานุการแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศในศาลฎีกา
