ทำสัญญาขายฝากที่ดินภายหลังจากการมีคำขอให้ล้มละลาย
(คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3149/2563)
ใช้เวลาอ่านประมาณ 1 นาที
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3149/2563 – จำเลยที่ 2 ทำสัญญาขายฝากที่ดินพิพาทแก่ผู้คัดค้านที่ 1 ภายหลังจากมีการขอให้ล้มละลาย จึงต้องด้วยข้อสันนิษฐานตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 114 ว่าจำเลยที่ 2 และผู้คัดค้านที่ 1 รู้อยู่ว่าเป็นทางให้เจ้าหนี้ต้องเสียเปรียบ จำเลยที่ 2 และผู้คัดค้านที่ 1 มีหน้าที่นำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานดังกล่าว ลำพังเพียงการที่ผู้คัดค้านที่ 1 เคยรับซื้อฝากที่ดินโฉนดเลขที่ 131431 ของจำเลยที่ 2 มาก่อน ไม่น่าจะรับฟังได้ว่าผู้คัดค้านที่ 1 ทราบฐานะทางการเงินของจำเลยที่ 2 เป็นอย่างดี พฤติการณ์แห่งคดีน่าเชื่อว่า ผู้คัดค้านที่ 1 รับซื้อฝากที่ดินพิพาทโดยมิได้รู้อยู่ว่าเป็นทางให้เจ้าหนี้ต้องเสียเปรียบ พยานหลักฐานที่ผู้คัดค้านที่ 1 นำสืบมีน้ำหนักให้รับฟังหักล้างข้อสันนิษฐานของกฎหมาย ผู้ร้องจึงไม่อาจขอให้เพิกถอนนิติกรรมการขายฝากที่ดินโฉนดเลขที่ 1398 ระหว่างจำเลยที่ 2 กับผู้คัดค้านที่ 1 ได้
