คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 994/2537

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อจำเลยบุกรุกเข้าไปในห้องพักอันเป็นเคหสถานของผู้เสียหายแล้วจำเลยได้พยายามข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายต่อเนื่องกันโดยมีเจตนาอันแท้จริงเพื่อข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายเป็นสำคัญการกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ลงโทษตามบทที่มีโทษหนักที่สุด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบุกรุกเข้าไปในห้องพักอันเป็นเคหสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายในเวลากลางคืนแล้วข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหาย ซึ่งมิใช่ภรรยาจำเลยโดยขู่เข็ญ กอดปล้ำและชกต่อยผู้เสียหายดิ้นรนต่อสู้ขัดขืน และมีเจ้าพนักงานกับพวกของผู้เสียหายเข้าขัดขวางและช่วยเหลือผู้เสียหายไว้ทันท่วงทีจำเลยจึงข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายไม่สำเร็จ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80, 276, 364, 365 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2525 มาตรา 3
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80, 276 วรรคแรก, 364, 365(3) เรียงกระทงลงโทษตามมาตรา 91 ความผิดตามมาตรา 80, 276 วรรคแรก จำคุก 3 ปี ความผิดตามมาตรา 364, 365(3) จำคุก 1 ปี รวมจำคุก 4 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยบุกรุกเข้าไปในห้องพักอันเป็นเคหสถานของผู้เสียหายแล้ว จำเลยได้พยายามข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายต่อเนื่องกันโดยมีเจตนาอันแท้จริงเพื่อข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายเป็นสำคัญ การกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท
พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 276 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 80, 365 ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 80ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90จำคุก 3 ปี

Share