แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานแจ้งความเท็จนั้นไม่จำเป็นว่าคำแจ้งความนั้นจะต้องเป็นสาระสำคัญ+คดีเหมือนอย่างเรื่องเบิกความเท็จชั้นศาลโจทก์ฟ้องอ้าง ม.118 เป็นบทลงโทษ แม้จะมิได้อ้างวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่มาด้วยก็ตาม ศาลก็ลงโทษจำเลยตามวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่ด้วยได้
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จตาม ก.ม.อาญา ม.๑๑๘ วรรค ๒
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินว่าที่จำเลยกล่าวว่าถ้อยคำที่จำเลยเบิกความในชั้นสอบสวนนั้นไม่ใช่สาระสำคัญในคดีนั้นเห็นว่าในคดีนี้ไม่ใช่เรื่องเบิกความเท็จชั้นศาลอันจะต้องเข้าหลักเกณฑ์ว่าคำเบิกความของจำเลยเป็นข้อสำคัญในคดีอนึ่งโจทก์ฟ้องคดีนี้อ้างแต่ ม.๑๑๘ มิได้อ้างถึงวรรค ๒ ที่แก้ไขใหม่ด้วย แต่วรรค ๒ ที่แก้ไขใหม่นั้นเมื่อประกาศแล้วก็ต้องถือว่าเป็น ม.๑๑๘ ด้วยแม้โจทก์มิได้กล่าวอ้างมาโดยฉะเพาะ ศาลก็หยิบยกมาเป็นบทวางโทษรวมกัน ม.๑๑๘ ได้พิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย
