แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยให้การรับว่าได้สมัคใจทำร้ายกันแต่ตามคำพะยานที่เบิกความปรากฎว่าเปนการทำป้องกันตัวศาลต้องฟังคำพะยานเปนประมาณในการลงโทษลักษณพะยาน
ย่อยาว
คดีนี้ในชั้นแรกจำเลยต่างให้การต่อสู้คดีที่โจทก์หาว่า จำเลยต่างวิวาททำร้ายกันจนเปนเหตุให้ จ.ถูกปืนตาย และจำเลยมีบาดเจ็บว่าได้กระทำโดยป้องกันตัว ภายหลังกลับให้การรับสารภาพว่า ได้สมัคใจวิวาททำร้ายกันจริง แต่ทางพิจารณาฟังได้ตามคำพะยานร่วมว่า ม.ได้ทำร้าย ก.โดยทางป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่า ก.มีผิดตามมาตรา ๒๕๑ และลดฐานรับสารภาพเสีย ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๔ ปี ๘ เดือน ม.มีผิดตามมาตรา ๒๕๔ เมื่อลดฐานปราณีแล้วคงจำคุก ๑ ปี
ม.อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า ม.ได้ทำร้าย ก.โดยฐานป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีผิดตามมาตรา ๕๐
โจทก์ฎีกาเปนปัญหากฎหมายว่า ศาลจะฟังคำพะยานลบล้างคำรับสารภาพของ ม.ไม่ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะได้ความตามรายงานของศาลว่า ม.ให้การรับว่าสมัคใจวิวาททำร้ายกับพวก ก.ก็ดี เปนคำรับซึ่งรวมใจความซึ่งมีศัพท์กฎหมายปะปนอยู่ด้วย ซึ่งจำเลยอาจไม่เข้าใจว่าหมายความอย่างไรก็ได้ คำรับชะนิดนี้ไม่ได้รับในข้อเท็จจริง เมื่อมีพะยานเบิกความให้เห็นว่า ม.ได้ทำร้าย ก.โดยทางป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุแล้ว ไม่เปนเหตุจะยกคำรับของ ม.ขึ้นตัดสำนวนเพื่อไม่ให้ฟังคำพะยานนั้นได้ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
