คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 983/2487

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำว่าฉกฉวยตาม ม.297 หมายถึงกิริยาฉุกชักกะชากหยิบโดยรวดเร็วหรือฉับพลันทันที
หยิบทรัพย์ที่ลักในเวลาเจ้าของเผลอ พอเจ้าของรู้ตัวก็รับวิ่งหนีไปดังนี้ ขาดกิริยาฉกฉวยไม่เป็นวิ่งราวทรัพย์

ย่อยาว

ศาลชั้นต้นแลศาลอุทธรณ์ลงโทษฐานลักทรัพย์
โจทก์ฎีกาว่า เป็นความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความผิดฐานวิ่งราวผิดกับลักทรัพย์โดยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์พาหนีไปต่อหน้า คำว่าฉกฉวยนี้เป็นคำเก่าที่เคยใช้ไปลักษณะโจรซึ่งเข้าใจว่าได้แก่กิริยาฉุดชักกะชาก หยิบโดยรวดเร็วหรือฉับพลันทันทีตรงกับคำอังกฤษว่า Snatoking ข้อเท็จจริงในคดีนี้ได้ความว่าจำเลยเข้าไปดูของที่ตู้จำเลยถามราคาพลางชี้นิ้วมือไปที่ตู้ เจ้าทรัพย์มองตามมือที่ชี้ แล้วจำเลยลดมือลงหยิบด้ายหลอดที่จักร์เย็บผ้า ๑ หลอดใส่กะเป๋ากางเกงเจ้าทรัพย์ร้องขึ้น จำเลยจึงวิ่งหนีออกจากร้านไปศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยมิได้ใช้กิริยาฉกฉวยแม้พาหนีไปต่อหน้า ก็ไม่ใช่วิ่งราวทรัพย์จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง

Share