แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
+จะใช้คำพะยานของจำเลยด้วยกันมาฟังลง+จำเลยอีกผู้หนึ่งมิได้+ฎีกาที่ 94/131 ที่ 633/2469 และ 131/2472
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องจำเลยกล่าวข้อหาว่านายจูมบังอาจลักโคของนายบุญ หรือจำเลยทั้ง ๒ คือนายซังเกียวและนายจูมสมคบกันรับโคของกลางไว้โดยรู้ว่าเป็นโคไม่บริสุทธิ์ขอให้ลงโทษ
นายซังเกียวจำเลยให้การว่าซื้อโคของกลางมาจากนายจูมจำเลย ๆ ให้การปฏิเสธข้อหาทั้งหมด
ศาลชั้นต้นเชื่อตามคำพะยานฝ่ายนายซังเกียวว่านายซัวเกียวซื้อโครายนี้จากนายจูมจริงและเลยเอาคำพะยานหลักฐานของนายซังเกียวจำเลยไปฟังว่าโครายนี้ตกอยู่ที่นายจูมจำเลยโดยรู้สึกว่าเป็นของร้าย จึงพิพากษาลงโทษนายจูมจำเลยผู้เดียวตาม ม.๓๒๑ แห่งกฎหมายอาญา
ศาลฎีกาตัดสินว่าเมื่อโจทก์หาว่าจำเลยทำผิดแต่โจทก์ไม่มีพะยานมาสืบเลยว่าจำเลยกระทำผิดดังฟ้องเช่นนี้จะลงโทษจำเลยมิได้ พะยานจำเลยที่นำสืบย่อมเป็นหลักฐานฉะเพาะคดีตนจะเอามาเป็นหลักฐานยันเอาจำเลยด้วยกันว่าเป็นผู้ร้ายผิดหาได้ไม่ ตามนัยฎีกาที่ ๙๔/๑๓๑ ที่ ๖๓๓-๒๔๖๙ ที่ ๓๑๓/๒๔๗๒ ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าคำพะยานของนายซังเกียวจำเลยใช้เป็นหลักฐานลงโทษนายจูมจำเลยด้วยกันไม่ได้ พิพากษาแก้ให้ปล่อยนายจูมจำเลยด้วยนั้นชอบแล้ว ยืนตาม
