แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เสียหายได้รับบาดเจ็บไม่สามารถจะทำการงานอย่างใด ๆ เป็นเวลา 27 วัน เพราะยกแขนขึ้นไม่ได้ ให้เจ็บปวด ดังนี้ ย่อมฟังได้ว่า ผู้เสียหายไม่สามารถจะประกอบการหาเลี้ยงชีพได้โดยปกติเกินกว่า 20 วัน ต้องตามบทบัญญัติมาตรา 256 ข้อ 8
ศาลชั้นต้นลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256 ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตามมาตรา 254 ดังนี้เป็นแก้มาก โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายนายจันทร์มีบาดเจ็บสาหัสตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ นางแตงจำเลยรับว่าจำเลยตีนายจันทร์ ๑ ที เพื่อป้องกัน บาดแผลไม่ถึงรูปหน้าเสียโฉม นายแสตจำเลยปฏิเสธ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง จำคุกจำเลยคนละ ๒ ปี ศาลอุทธรณ์ฟังว่า บาดแผลนายจันทร์ไม่เข้าลักษณะสาหัสตามมาตรา ๒๕๖(๘) นายแตงจำเลยผู้เดียวเป็นผู้ทำร้ายนายจันทร์ จึงมีความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๔ ให้จำคุก ๑ ปี ยกฟ้องนายแสตจำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยทั้งสองสมคบกันทำร้ายนายจันทร์ บาดแผลของนายจันทร์ได้ความว่า นายจันทร์ได้รับการบาดเจ็บไม่สามารถทำการงานอย่างใดเป็นเวลาถึง ๒๗ วัน เพราะยกแขนขึ้นไม่ได้ให้ปวดเจ็บ ย่อมฟังได้ว่านายจันทร์ไม่สามารถจะประกอบการหาเลี้ยงชีพได้โดยปกติเกินกว่า ๒๐ วัน ต้องตามบทบัญญัติของมาตรา ๒๕๖ ข้อ ๘
พิพากษาแก้ ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
