แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พนักงานรถไฟไม่ยอมให้ตำรวจทำการตรวจค้นฝิ่นเถื่อนบนรถไฟโดยเชื่อและกระทำตามข้อบังคับของกรมรถไฟนั้น ไม่มีผิดฐานขัดขวางเจ้าพนักงาน ฎีกาอุทธรณ์ ข้อเท็จจริง ข้อที่ว่าจำเลยกระทำโดยสุจริตหรือทุจจริตนั้นเป็นข้อเท็จจริง
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเป็นพนักงานรถไฟก่อนที่รถไฟจะออกจากสถานีได้มีผู้มาแจ้งว่ามีผู้นำฝิ่นเถื่อนขึ้นมาบนรถไฟขบวนที่จำเลยประจำอยู่ ม.แล ย.ซึ่งเป็นตำรวจที่รักษาการณ์อยู่ ณ ที่นั้นจึงตรงเข้าไปจะทำการตรวจค้นก็ถูกจำเลยผลักใสไม่ยอมให้ตรวจค้นอ้างว่าข้อบังคับกรมรถไฟห้าม ต้องได้รับอนุญาตจากสารวัดรถจักรเสียก่อน จึงจะทำการตรวจค้นได้ ภายหลังที่ได้รับอนุญาตจากสารวัดรถจักรแล้วจำเลยก็ยอมให้ค้นก็ไม่ได้ฝิ่นของกลาง โจทก์หาว่าจำเลยสมคบกันขัดขวางแลใช้กำลังต่อสู้เจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมาย จึงฟ้องให้ลงโทษตามมาตรา ๑๑๙-๑๒๐
ศาลล่างทั้ง ๒ เห็นว่าจำเลยได้กระทำไปโดยปฏิบัติตามข้อบังคับของกรมรถไฟที่ได้ตกลงไว้กับกรมสรรพสามิตต์โดยมีเหตุผลอันสมควรและเชื่อว่าชอบด้วยกฎหมาย จึงไม่ควรรับโทษตามมาตรา ๕๒ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกาว่าจำเลยไม่ควรได้รับความคุ้มครองตาม ม.๕๒ เพราะได้กระทำการโดยทุจจริต
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่ว่าจำเลยกระทำการโดยสุจริตหรือทุจจริตนั้นเป็นข้อเท็จจริงซึ่งศาลฎีกาต้องฟังตามศาลล่างที่ว่าจำเลยไม่ได้กระทำโดยทุจจริต โจทก์ฎีกาไม่ได้ แลเห็นว่าแม้คำสั่งของกรมรถไฟจะชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ก็ตามเมื่อศาลล่างฟังว่าจำเลยได้กระทำไปโดยมีเหตุผลที่ควรเชื่อว่าเป็นคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมายจำเลยจึงได้รับความคุ้มครองตาม ม.๕๒ จึงพิพากษายืน+
