คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 959/2485

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อสาลล่างวินิฉัยข้อเท็ดจิงไม่ตรงกับพยานหลักถานไนท้องสำนวน สาลดีกาย่อมธงไว้ซึ่งอำนาดที่จะวินิฉัยเปนหย่างอื่นได้

ย่อยาว

ได้ความว่าจำเลยเบิกความไนสำนวนก่อนว่า เห็นโจทไนคดีนี้ตัดกิ่งไม้รายพิพาทซึ่งล้มนอนขวางทางเกวียนหยู่ และนางแก้วกับนางสาวหลอดกำลังเลื่อยลำต้นต้นเดียวกัน ไม้ต้นนี้นายโฮมรับว่าเขาเปนผู้ตัดฟัน นายโฮมถูกฟ้องสาลพิพากสาปรับไปแล้ว.
สาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้เบิกความเท็ดไนข้อสำคันโดยรู้ จึงพิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๑๕๖ กดหมายอาณาทีแก้ไขเพิ่มเติม จำคุกจำเลยคนละ ๖ เดือน สาลอุธรน์พิพากสายื่นตาม.
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่า เมื่อคดีก่อนนายโฮมไม่ได้เปนจำเลยด้วย และไม่ได้มีการอ้างว่าโจทคดีนี้สมคบกับนายโฮม การที่จำเลยไนคดีนี้ได้เบิกความเปนพยานไนคดีก่อนว่านายโฮมเปนผู้ลักลอบตัดต้นไม้รายพิพาทซึ่งแปลว่า ตามคำเบิกความของจำเลยนั้น ว่าโจทไม่ได้เปนผู้ตัดเช่นนี้ ข้อความที่จำเลยได้เบิกความว่า โจทคดีนี้ตัดรอนกิ่งไม้หรือนางแก้ว นางสาวหลอดตัดทอนลำต้นที่ล้มหยู่แล้ว จึงไม่ไช่ข้อสำคันไนคดี ซึ่งถูกกล่าวหาว่าลอบลักตัดไม้ฉนั้นการที่สาลล่างวินิฉัยว่าคำเบิกความของจำเลยเปนไปไนข้อสำคันจึงเปนการวินิฉัยตรงกันข้ามกับพยานหลักถานไนสำนวนอันเปนปัญหากดหมายขึ้น สาลดีกาจึงชงไว้ซึ่งอำนาดที่จะวินิฉัยคดีเปนหย่างอื่นได้ตามมาตรา ๑๙๕(๒) ๒๒๕,๒๒๒ ประมวน ฯ วิธีพิจารนาความอาณาและคดีขาดองค์สำคันที่จะเปนความผิดตามมาตรา ๑๕๖ กดหมายอาณา จึงพิพากสากลับไห้ยกฟ้องโจท ปล่อยจำเลยไป.

Share