แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทายาทตามพินัยกรรม หลอกลวงให้ผู้ทำพินัยกรรมทำใบมอบอำนาจให้แล้วเอาไปจัดการโอนที่ดินที่ตนจะได้รับตามพินัยกรรมเป็นของตนเสีย กรณีเช่นนี้ไม่ถือว่าเป็นการฉ้อฉลให้เจ้ามรดกเพิกถอนหรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรมผู้นั้นจึงมิต้องถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่านายวันนางบุญได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์ให้บุตรบางคน เฉพาะที่เป็นปัญหาคือการยกที่ดินรายพิพาทในคดีนี้ให้แก่นางช่วงผู้เป็นบุตร โดยมีเงื่อนไขว่าถ้านายวันหรือนางบุญถึงแก่กรรมไปก่อนหรือหลังก็ตาม นางช่วงจะต้องออกเงินค่าทำศพให้แก่ผู้ถึงแก่กรรมคนละ 2,000 บาท ถ้านางช่วงไม่ยอมออกก็ให้ที่แปลงนี้ตกแก่ทายาทต่อไป ต่อมานางช่วงได้หลอกลวงให้นายวันนางบุญลงลายมือชื่อในหนังสือมอบอำนาจ 1 ฉบับแล้วทำเป็นหนังสือมอบอำนาจให้นางช่วงขายที่รายพิพาทรวมทั้งเรือน 3 หลังให้แก่นางช่วง เจ้าพนักงานทำการโอนให้เสร็จแล้ว เมื่อนายวันตายนางช่วงได้แสดงตนเป็นเจ้าของนางบุญจึงฟ้องนางช่วง คดีนั้นถึงที่สุดศาลพิพากษาให้ถอนชื่อนางช่วงออกจากโฉนด คดีนี้อัยการจึงได้ฟ้องแทนนางช่วงอ้างสิทธิตามพินัยกรรมโดยนางช่วงได้นำเงินค่าทำศพ 2,000 บาท ไปมอบให้แก่นางบุญจำเลยและทายาทอื่น ๆ แต่ไม่มีใครยอมรับ จึงขอให้ถอนชื่อนายวันผู้ตายออกจากโฉนดลงชื่อนางช่วงเป็นเจ้าของแทน
จำเลยต่อสู้ว่า (1) พินัยกรรมไม่สมบูรณ์ (2) นางช่วงใช้กลฉ้อฉลทำให้พินัยกรรมเสียผลไปทั้งฉบับ นางช่วงไม่จ่ายเงินค่าทำศพนางช่วงถูกจำกัดสิทธิมิให้รับมรดกตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1605, 1506
ศาลชั้นต้นเห็นว่า (1) พินัยกรรมสมบูรณ์ (2) นางช่วงใช้กลฉ้อฉลให้จำเลยและนายวันทำใบมอบอำนาจขายที่พิพาทแก่นางช่วง จึงถูกกำจัดมิให้รับมรดกตาม มาตรา 1606(4) พิพากษายกฟ้องโจทก์ ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยประเด็นข้ออื่นต่อไป
โจทก์อุทธรณ์ในประเด็นข้อ 2 ข้อเดียว ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเฉพาะประเด็นข้อ 2
ศาลฎีกาเห็นว่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1606(4) หมายถึงเรื่องฉ้อฉลให้เจ้ามรดกทำหรือเพิกถอนหรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรมโดยศาลเท่านั้น แต่การฉ้อฉลของนางช่วงกรณีนี้ไม่เกี่ยวหรือกระทบกระเทือนถึงพินัยกรรมแต่ประการใดและ มาตรา 1606(4) มากำจัดสิทธินางช่วงไม่ได้ พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างทั้งสองเสียให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาในประเด็นข้ออื่นต่อไป
