คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 94/2494

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ที่ดินซึ่งอยู่ในความครอบครองจัดการของสภาจัดบำรุงสถานที่ชายทะเลตวันตก ซึ่งต่อมาได้มีกฎหมายโอนกิจการอำนาจและหน้าที่ของสภานี้ให้แก่เทศบาลนั้น การฟ้องคดีเกี่ยวกับที่ดินแปบงนี้ เช่นฟ้องขับไล่ผู้ที่อาศัยอยู่ในแปลงนี้ ย่อมตกเป็นอำนาจและหน้าที่ของเทศบาล ข้าหลวงประจำจังหวัดหามีอำนาจฟ้องไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า ที่ดินรายพิพาท ซึ่งอยู่ตำบลหัวหิน กิ่งอำเภอหัวกิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นที่รกร้างว่างเปล่าเมื่อ พ.ศ.๒๔๖๕ ราษฎรได้ตกลงจัดทำขึ้นเป็นป่าช้าสาธารณะประโยชน์ของแผ่นดินตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๑๐๓๔( ๒ ) ใน พ.ศ. ๒๔๖๙ ได้มี พ.ร.บ.จัดตั้งสภาจัดบำรุงสถานที่ชายทะเลทิศตะวันตกขึ้นในท้องที่ตำบลหัวหินมีสภาพเป็นนิติบุคคล และใน พ.ศ. ๒๔๗๒ ได้รับมอบหมายให้คุ้มครองดูแลป่าช้ารายนี้ พ.ศ.๒๔๗๔ สภาตกลงให้เลิกป่าช้าเพื่อสงวนที่ไว้สำหรับจัดสร้างตลาดตามแผนผังของสภา พ.ศ.๒๔๗๘ จำเลยได้เข้าปลูกสร้างบ้านเรือนและพืชผลในที่นี้เป็นเนื้อที่ ๕ ไร่ ๓ งาน ๗๑ ตารางวา ราคา ๑๒๐๐๐ บาท โดยทำหนังสือขออนุญาตอาศัยต่อสภา พ.ศ.๒๔๗๙ สภายุบหมดสภาพลง จำเลยอยู่ต่อมา เมื่อวันที่ ๗ ธันวาคม ๒๔๘+ คณะกรมการอำเภอปราณบุรีได้มีหนังสือแจ้งตักเตือนให้รื้อถอนออกจากที่รายนี้ โดยทางราชการจะใช้เพื่อประโยชน์แก่ประชาชนส่วนรวมต่อไป และพนักงานอัยการจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ผู้รับมอบคดีจากข้าหลวงประจำจังหวัด ได้มีหนังสือเตือนไปอีก จำเลยก็ไม่ออก จึงขอให้ศาลบังคับขับไล่
จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง ฟ้องของโจทก์เคลีอบคลุม ที่ดินอยู่ในเขตต์เทศบาล แต่เทศบาลไม่ได้ฟ้อง จำเลยไม่ได้บุกรุกและต่อสู้อย่างอื่นอีก
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกจากที่พิพาท
จำเลยอุทธรณ์
จำเลยฎีกาต่อมา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพ.ร.บ. ระเบียบราชการบริหารแห่งราชอาณาจักรไทย ๒๔๗๖ คณะกรมการจังหวัดและคณะกรมการอำเภออยู่ในการปกครองส่วนภูมิภาค ส่วนเทศบาลอยู่ในการปกครองส่วนท้องถิ่น แยกกันได้อยู่ แม้คณะกรมการจังหวัดจะมีอำนาจในการควบคุมดูแลเทศบาล แต่ก็เป็นไปในทางควบคุมดูแลเท่านั้น ส่วนการบริหารงานคงเป็นของเทศบาลเองก็เมื่อคู่ความรับกันแล้วว่า ที่รายนี้อยู่ในการครอบครองจัดการของสภาจัดบำรุงสถานที่ชายทะเลตะวันตก ซึ่งต่อมาได้มีกฎหมายโอนกิจการ อำนาจและหน้าที่ของสภานี้ให้แก่เทศบาลหัวหิน การฟ้องคดีนี้จึงขอเป็นอำนาจและหน้าที่ของ+เทศบาล (พ.ร.บ.เทศบาล พ.ศ.๒๔๘๖ มาตรา ๖๖ (๗) ) ข้าหลวงประจำจังหวัดหามีอำนาจฟ้องไม่
จึงพิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์

Share