แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เป็นเรื่องที่จะถือว่าเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ผู้ร้ายนั้นไม่มีกำหนดอายุความผู้ที่เคยถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วมาต้องโทษฐานทำร้ายร่างกาย ศาลต้องส่งตัวไปกักกัน
กฎหมายไม่เปิดช่องให้ศาลใช้ดุลยพินิจได้เช่นเดียวกับในมาตรา 8
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยวิวาทต่อสู้กัน นายเจริญทำร้ายร่างกายนายจู่เกียงบาดเจ็บ นายเจริญ เคยต้องโทษมาแล้ว ๓ ครั้ง อันมิใช่ความผิดฐานสหโทษหรือประมาท และถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัด ๗ ปีพ้นโทษเมื่อ พ.ศ.๒๔๖๔
ศาลชั้นต้นให้จำคุกนายเจริญ ๑๐ วัน ตามมาตรา ๒๕๔,๕๙ และเห็นว่าไม่ควรลงโทษกักกัน ให้ปล่อยตัวนายจู่เกียง
ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษกักกันแก่นายเจริญจำเลย ๓ ปีตามพ.ร.บ.กักกันฯ พ.ศ.๒๔๗๙ มาตรา ๙
นายเจริญจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในเรื่องกักกันไม่มีกฎหมายกำหนดอายุความ และคดีนี้ต้องพิจารณาตามพ.ร.บ.กักกัน ฯ มาตรา ๖ ซึ่งให้ถือว่าคนเช่นจำเลยนี้ เป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายไม่เปิดช่องให้ศาลใช้ดุลยพินิจได้เช่นมาตรา ๘ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
