แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การทำละเมิดโดยการยึดทรัพย์ ผู้เสียหายฟ้องเรียกค่าเสียหายพายไน 1 ปีนับแต่คดีเรื่องขัดทรัพย์ถึงที่สุดได้ ไม่ขาดอายุความ , คดีที่ไม่มีการชี้สองสถานโจทขอแก้ฟ้องก่อนวันสืบพยานได้, ไนเรื่องละเมิดที่โจทได้เสียและจะเสียค่าซ่อมทรัพย์ที่เสียหายนั้น โจทมีสิทธิได้ดอกเบี้ยไนเงินค่าซ่อมที่เสียไปแล้วและดอกเบี้ยไนค่าซ่อมที่กะประมานไว้ด้วย
ย่อยาว
มูลกรนีเดิมเนื่องมาจากจำเลยฟ้องนายเซี่ยงอั้วเรื่องหนี้สินและขอยึดทรัพย์ก่อนคำพิพากสาและสาลมีคำสั่งอนุญาตไห้ยึด ต่อมาจำเลยยึดเรืองกลไฟชื่อดำเนินวารีของนายเชี่ยงฮั้วไว้และไนวันเดียวกันนั้น นายเชี่ยงฮั้วได้โอนขายเรือกลไฟลำนั้นไห้แก่โจทโดยมีสัญญาผูกพันกันหยู่ก่อนแล้ว เมื่อจำเลยได้ซาลว่านายเชี่ยงฮั้วโอนขายเรือไห้โจท จึงฟ้องนายเชี่ยงฮั้วขอไห้ลงโทสตามกดหมายอาณา ม.๓๐๘ สาลดีกายกฟ้องของจำเลย ๆ ยังไม่คืนเรือไห้โจท ๆ ได้ร้องขัดทรัพย์จนคดีถึงที่สุด สาลดีกาสั่งไห้ถอนการยึด จำเลยจึงได้ส่งเรือคืนไห้โจทรวมเวลาที่เรือโจทถูกยึด ๓ ปี ๑ เดือน โจทจึงได้ฟ้องและยื่นคำร้องเพิ่มเติมฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลย
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วฟังว่า จำเลยใช้สิทธิทางสาลไนการบังคับคดีไม่ผิดกดหมายจำเลยไม่ต้องรับผิดไช้ค่าเสียหายไห้โจทพิพากสายกฟ้อง
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้จำเลยไช้ค่าตรวดชั้วคราวและค่าที่จะต้องซ่อมต่อไปรวม ๑,๓๕๒ บาทกับดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ ๖ สิงหาคม ๒๔๘๓ ไห้โจท
จำเลยดีกามา ๓ ข้อดังนี้ :-
๑. สาลล่างสั่งอนุญาตไห้จำเลยแก้และเพิ่มเติมฟ้องผิดประมวนกดหมายวิธีพิจารนาสาลดีกาเห็นว่า โจทขอเพิ่มเติมคำฟ้องก่อนวันสืบพยานและไม่มีการชี้สองสถาน โจทจึงมีอำนาดยื่นคำร้องขอเพิ่มเติมฟ้องได้ก่อนวันสืบพยานตามประมวนวิธีพิจารนาแพ่ง ม.๑๘๐(๒)
๒. จำเลยดีกาว่า คดีโจทขาดอายุความสาลดีกาเห็นว่า โจทฟังคำพิพากสาดีกาเรื่องโจทร้องขัดทรัพย์เมื่อวันที่ ๓ กรกดาคม ๒๔๘๒ โจทฟ้องเรียกค่าเสียหายเรื่องนี้เมื่อวันที่ ๑๑ มิถุนายน ๒๔๘๓ ยังไม่ถึง ๑ ปี คดีโจทจึงไม่ขาดอายุความ
๓. จำเลยดีกาว่า ได้ยึดเรือโดยสุจริตและโจทสละสิทธิแล้ว สาลดีกาเห็นว่ายังฟังไม่ได้ว่า จำเลยได้ยึดไว้โดยสุจริตและโจทได้สละสิทธิแล้ว
๔. จำเลยดีกาว่า ความเสียหายได้เกิดขึ้นแก่เรือโดยความผิดของโจทเองจำเลยไม่ต้องรับผิด สาลดีกาเห็นว่าโจทสืบได้สมว่า โจทได้เสียค่าตรวดค่าซ่อมชั่วคราว ๓๑๗ บาท และจะต้องซ่อมต่อไปอีก ๑,๐๓๕ บาทดีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น
๕. จำเลยดีกาว่า สาลอุธรน์ไห้จำเลยเสียดอกเบี้ยไห้โจทยังไม่ชอบ สาลดีกาเห็นว่าที่สาลอุธรน์ไห้จำเลยเสียดอกเบี้ยไห้โจทไนจำนวน ๓๑๗ บาทที่โจทเสียไปเปนการชอบแล้ว ส่วนไนจำนวนเงิน ๑,๐๓๕ บาทนั้นแม้โจทยังมิได้เสียไปก็จิง จำเลยก็ต้องรับผิดตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชย์มาตรา ๓๒๕ จึงพิพากสายืนตาม
