คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 910/2477

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

บอกให้ผู้นำของมาวางไว้ในที่ซึ่งตนเข้าใจว่ามีอำนาจหวงห้ามได้ ให้นำออกไปผู้นั้นไม่นำออกไป จึงได้ขนของ ๆเขาโยนออกไปอย่างไม่ปราณี เป็นเหตุให้ทรัพย์ของเขาแตกหักเสียหายนั้นเป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ วิธีพิจารณาความอาชญา หลักวินิจฉัย

ย่อยาว

จำเลยกับพวกมาเรียกค่าเช่าที่จากโจทก์ซึ่งจอดเรือแลวางอ้อยขายอยู่ที่ชายริมคลองจากเจ้าของมอบอำนาจให้จำเลยดูแลเก็บผลประโยชน์ พวกโจทก์ได้ร้องทุกข์ต่อกรมนครทร ๆ สอบสวนแล้วสั่งว่าที่รายนี้เป็นที่สาธารณ พวกโจทก์จึงไม่ยอมให้ค่าเช่า จำเลยกับพวกก็ขนอ้อยและโยนอ้อยลงไปในเรือโจทก์อย่างไม่ปราณี ทำให้อ้อยและของในเรือโจทก์หักแตกเสียหาย
ศาลโปริสภาเห็นว่า คดีไม่มีประเด็นต้องวินิจฉัยถึงกรรมสิทธิในที่ดินรายนี้แต่เห็นว่าจำเลยกระทำไปโดยเชื่อมันโดยสุจริตว่า ได้เช่าที่มาจากเจ้าของโดยชอบด้วยกฎหมาย จำเลยจึงไม่ควรมีผิด
ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องด้วยศาลเดิมว่าไม่ต้องวินิจฉัยถึงกรรมสิทธิในที่ดินและเห็นว่าพวกจำเลยบังอาจทำให้ทรัพย์ของโจทก์เสียหาย ข้อที่จำเลยห้ามโจทก์ไม่ฟังจำเลยก็ควรเชิญเจ้าพนักงานมาห้ามแทน เมื่อจำเลยก็ควรเชิญเจ้าพนักงานมาห้ามแทน เมื่อจำเลยใช้อำนาจโดยพละการโดยไม่มีอำนาจอันชอบด้วยกฎหมาย จำเลยต้องมีผิดตามมาตรา ๓๒๔ ให้ปรับคนละ ๒๐ บาท
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นการบังอาจโดยไม่มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย และเป็นการใช้อำนาจโดยพละการ จำเลยต้องมีผิดดังศาลอุทธรณ์พิพากษามา จึงพิพากษายืน

Share