แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยเอาความเท็จไปแจ้งแก่สาธารณสุขจังหวัดชุมพร ขอย้ายบุตรของจำเลยซึ่งป่วยเป็นโรคลงท้อง โดยท้องเสียอาการไม่ร้ายแรงจากบ้าน ตำบลท่าตะเภาไปรักษาตัวที่บ้านตำบลท่ายาง สาธารณสุขจังหวัดชุมพรหลงเชื่อ จึงอนุญาตให้จำเลยพาบุตรย้ายไปได้ แต่ความจริงบุตรของจำเลยป่วยเป็นโรคอหิวาต์ ดังนี้ อาจทำให้ผู้อื่นหรือสาธารณชนเสียหายได้ เพราะโรคอหิวาต์เป็นโรคติดต่อร้ายแรง ฟ้องของโจทก์เป็นฟ้องฐานแจ้งความเท็จ สมบูรณ์ตามกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเอาความเท็จมาแจ้งต่อสาธารณสุขจังหวัดชุมพรว่า “จะขอย้ายนางสาวนพ วิจิตรโท บุตรซึ่งป่วยเป็นโรคลงท้องโดยท้องเสียอาการไม่ร้ายแรง จากบ้านตำบลท่าตะเภาไปรักษาตัวที่บ้านตำบลท่ายาง ฯลฯ” สาธารณสุขจังหวัดชุมพรหลงเชื่อ จึงอนุญาตให้จำเลยพานางสาวนพ ไปรักษาตัวที่บ้านตำบลท่ายางได้ ซึ่งความจริงนางสาวนพป่วยเป็นโรคอหิวาต์ อาจจะทำให้เจ้าพนักงานและสาธารณชนเสียหาย ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๑๘
ศาลชั้นต้นตรวจฟ้องแล้ว เห็นว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมให้ยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องของโจทก์ถูกต้องตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕๘ แล้ว ให้ประทับรับฟ้องไว้พิจารณาต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องมาชัดเจนแล้ว ถ้าเป็นจริงดังฟ้อง ก็อาจทำให้ผู้อื่นหรือสาธารณชนเสียหายได้ เพราะโรคอหิวาต์เป็นโรคติดต่อร้ายแรง การที่จำเลยกล่าวเท็จต่อเจ้าพนักงาน เพื่อโยกย้ายผู้ป่วยด้วยโรคนี้ไปนั้น อาจทำให้โรคอหิวาต์ติดต่อไปถึงบุคคลอื่น ๆ ได้
พิพากษายืน
