คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 9008/2549

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เนื่องจากมีพนักงานในแผนกที่ ว. สามีโจทก์เป็นหัวหน้ามาถามโจทก์ว่า ว. อยู่ที่ไหน มีงานให้เซ็นชื่อ โจทก์จึงไปตาม ว. ที่นอนอยู่มุมหลังห้องฉีดพลาสติกที่ติดตั้งเครื่องดูดอากาศให้ไปทำงาน ระหว่างที่โจทก์เดินผ่านเครื่องดูดอากาศ เครื่องดูดอากาศได้ดูดแขนโจทก์เข้าไปเป็นเหตุให้มือซ้ายขาด แม้ว่า ว. หลบเข้าไปนอนจนถึงเวลาทำงานแล้วยังไม่ไปทำงาน แต่โจทก์มิได้ไปตามเนื่องจากกลัวว่า ว. จะถูกนายจ้างลงโทษหรือโจทก์จะไปกระทำเรื่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวกับการงาน ที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า โจทก์ได้รับอันตรายแก่กายเนื่องจากป้องกันรักษาประโยชน์ให้แก่นายจ้างนั้น ชอบแล้ว

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งของสำนักงานประกันสังคมและคณะกรรมการกองทุนเงินทดแทนโดยให้จำเลยที่ 1 จ่ายเงินทดแทนแก่โจทก์เนื่องจากไม่สามารถทำงานได้เป็นเวลา 1 ปี และค่าทดแทนจากการสูญเสียอวัยวะจำนวน 284,731.20 บาท
ระหว่างพิจารณาโจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ 2 ศาลแรงงานกลางอนุญาต
จำเลยที่ 1 ให้การขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งของจำเลยที่ 1 และให้จำเลยที่ 1 จ่ายค่าทดแทนกรณีที่โจทก์ไม่สามารถทำงานได้ตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถทำงานได้เดือนละ 2,636.40 บาท ตั้งแต่วันที่ 14 พฤศจิกายน 2546 เป็นต้นไปจนกว่าโจทก์จะสามารถทำงานได้ แต่ทั้งนี้ต้องไม่เกิน 1 ปี และจ่ายค่าทดแทนกรณีสูญเสียอวัยวะเดือนละ 2,636.40 บาท เป็นระยะเวลา 108 เดือน เป็นเงินจำนวน 284,731.20 บาท
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ศาลแรงงานกลางรับฟังข้อเท็จจริงว่า เมื่อถึงเวลาทำงานมีพนักงานในแผนกปั๊มขึ้นรูปไปถามโจทก์ว่าเห็นนายวสันต์ ซึ่งเป็นสามีโจทก์และเป็นหัวหน้าแผนกดังกล่าวหรือไม่ เนื่องจากมีงานให้เซ็นชื่อ โจทก์ไปตามนายวสันต์ที่นอนอยู่มุมหลังห้องฉีดพลาสติกที่ติดตั้งเครื่องดูดอากาศให้ไปทำงาน ระหว่างที่โจทก์เดินผ่านเครื่องดูดอากาศ เครื่องดูดอากาศได้ดูดแขนโจทก์เข้าไปเป็นเหตุให้มือซ้ายขาด (แขนซ้ายขาดต่ำกว่าข้อศอก) มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ว่า โจทก์ได้รับอันตรายแก่กายเนื่องจากการทำงานหรือปกป้องผลประโยชน์ให้แก่นายจ้างหรือไม่ เห็นว่า เนื่องจากมีพนักงานในแผนกที่นายวสันต์เป็นหัวหน้ามาถามโจทก์ว่านายวสันต์อยู่ที่ไหน มีงานที่ให้นายวสันต์เซ็นชื่อ โจทก์จึงไปตามนายวสันต์ไปทำงาน แม้ว่านายวสันต์หลบเข้าไปนอนจนถึงเวลาทำงานแล้วยังไม่ไปทำงาน แต่โจทก์มิได้ไปตามเนื่องจากกลัวว่านายวสันต์จะถูกนายจ้างลงโทษ หรือโจทก์จะไปกระทำเรื่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวกับการงาน ที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า โจทก์ได้รับอันตรายแก่กาย เนื่องจากป้องกันรักษาประโยชน์ให้แก่นายจ้างมานั้น ชอบแล้ว อุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.

Share