แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
เดิมจำเลยแพ้ความโจทย์เรื่องหนี้สิน โจทย์จึงนำยึดที่ดินหมายเลข ๒ ซึ่งมีชื่อนางถมยา ผู้ร้องภรรยาจำเลย แลเป็นสินเดิมของนางถมยา มีมาก่อนได้จำเลยเป็นสามี แลเมื่อได้จำเลยเป็นสามีแล้ว นางถมยาได้เอาที่ดินรายนี้โอนขายให้แก่ ส. เพื่อเอาเงินมาใช้สอย ต่อมาภายหลัง ส. ได้โอนคืนยกให้แก่นางถมยาอีก แต่ในระหว่างที่โอนขายให้ ส. นั้น นางถมยายังคงปกครองที่ดินอยู่ตามเดิม
ฎีกาตัดสินว่า ที่ดินรายนี้เป็นสมรสระหว่างจำเลยกับนางถมยาผู้ร้อง แลคดีมีปัญหากฎหมายต่อไปอีกว่า หนี้รายนี้จำเลยเป็นหนี้โจทย์ก่อนมาได้ผู้ร้องเป็นภรรยา แลไม่ปรากฎว่าผู้ร้องได้รับรองจะใช้หนี้แก่โจทย์อย่างไร ตามกฎหมายลักษณกู้หนี้บทที่ ๑๖ โจทย์จะให้ผู้ร้องใช้หนี้แก่ตนไม่ได้ โดยนัยแห่งกฎหมายนี้ เมื่อปรากฏว่าที่ดินรายที่ยึดเป็นสินสมรสระหว่างจำเลยกับผู้ร้องแล้ว โจทย์ก็สมควรได้รับใช้หนี้เพียงเท่าส่วนสมรสของจำเลย ซึ่งควรจะได้รับเท่านั้น ให้โจทย์ยึดที่ดินใช้หนี้ได้เท่าที่เปนส่วนสมรสของจำเลย
