แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในคดีฟ้องว่าจำเลยวิวาทต่อสู้กัน โจทก์อ้างจำเลยคนหนึ่งเป็นพะยานโจทก์เพื่อยันแก่จำเลยอีกคนหนึ่งเช่นนี้ เป็นการฝ่าฝืนกฎหมายรับฟังไม่ได้ ฟ้องโจทก์อ้างว่าวันที่ทางสุริยคติแต่เทียบวันทางจันทรคติไว้ด้วย ปรากฎว่าวันเกิดเหตุผิดจากวันที่ทางจันทรคติที่เทียบไว้ ไม่ถือว่าฟ้องผิดวันเพราะวันทางสุริยคติถูกต้องแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายซึ่งกันและกันศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นายคร้ามผิดตามมาตรา ๒๕๖ (๘) กฎหมายลักษณอาญา ให้จำคุก ๒ ปี นายแคล้วผิดตามมาตรา ๒๕๔ ปรับ ๑๐ บาท
นายคร้ามอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
นายคร้ามฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าการที่โจทก์อ้างนายแคล้วจำเลยเป็นพะยานโจทก์คดีนี้ เป็นการขัดต่อประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๒๓๒ จึงรับฟังพะยานปากนี้ไม่ได้ แต่ยังมีคำพะยานโจทก์ปากอื่นซึ่งรับฟังลงโทษนายคร้ามได้ ส่วนปัญหาที่ว่าโจทก์ฟ้องอ้างวันเกิดเหตุว่าเป็นวันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๔๘๓ (ตรงกับวันขึ้น ๔ ค่ำเดือน ๕) แต่ทางพิจารณาได้ความว่าวันที่ ๒๖ นั้นตรงกับวันแรม ๔ ค่ำเดือน ๕ ผิดกับที่กล่าวในฟ้องควรยกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๙๒ (๒) นั้น เห็นว่าต้องถือวันที่ซึ่งเป็นวันตามสุริยคติเป็นสำคัญ ที่ได้เทียบวันทางจันทรคติผิดไป แต่ได้ความตามทางพิจารณาตรงกับวันทางสุริยคติที่อ้างแล้วต้องนัยว่าโจทก์สืบได้ความสมตามฟ้องแล้วจนเรียกว่าโจทก์ฟ้องผิดวันไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
