แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปรับจ้างขนของซึ่งตนอยู่ว่าเป็นของที่มิได้เสีย+นั้นมีผิดตาม ม.27 ด้วย
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่าเครื่องขีดไฟเย็นชินรวม ๔ หีบได้ถูกนำเข้ามาในพระราชอาณาจักร์สยามโดยยังไม่ได้เสียภาษีตามกฎหมาย ฮ.จำเลยได้ทำเครื่องขีดไฟเหล่านี้ ๓๐๗๑ อันราคา ๒๑๙๓ บาท ๙๒ สตางค์ ไปบรรทุกรถไฟโดยทราบว่าเป็นของยังมิได้เสียภาษี
ศาลเดิมพิพากษาว่า ฮ. จำเลยมีผิดตามพ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.๒๔๖๙ ม.๒๗ ให้จำคุก ๖ เดือน จำเลยนอกนั้นให้ปล่อยไป
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาว่าพ.ร.บ.ศุลกากร ม.๒๗ ไม่กินความถึงผู้รับจ้างขนของดังเช่นจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่าตามพ.ร.บ.ศุลกากร ม.๒๗ มิใช่เป็นบทบัญญัติสำหรับลงโทษผู้ที่นำของที่ยังมิได้เสียภาษีเข้ามาจากต่างประเทศ แลออกไปจากพระราชอาณาจักร์สยามอย่างเดียว แต่ยังกำหนดเป็นความผิดครอบงำถึงพฤตติการณ์ที่จำเลยได้กระทำลงด้วยจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
