แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เอายาพิศม์ใส่ในตุ่มน้ำแล้วใช้น้ำนั้นทำเครื่องอาหารบริโภคเมื่อบริโภคแล้วตายมีผิดตาม ม. 249
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยได้วางยาพิศม์ในตุ่มน้ำของ ป. ๆ กับบุตร์ภรรยาได้บริโภคเครื่องอาหารซึ่งใช้น้ำยาพิศม์ นั้นแล้ว ป. และภรรยาได้ป่วยเจ็บ แต่บุตร์ของ ป. ถึงแก่ความตาย ปัญหาว่า จำเลยเจตนาจะฆ่า ป. กับบุตร์และภรรยาให้ตายจริงหรือไม่ โจทก์มีรายงานแพทย์ว่าเครื่องยาที่ประสมนั้นมีพิศม์อย่างแรงถ้าผู้ใดกินมากพออาจถึงตายได้ และจำเลยกับภรรยา ป. เคยมีสาเหตุกันเรื่องภรรยา ป. ไม่ยอมให้ จำเลยทำชำเราอยู่ก่อนด้วยดังนี้
ศาลล่างตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม. ๒๔๙ ฐานฆ่าบุตร์ของ ป. ตาย และวาง ม. ๒๔๙ – ๖๐ อีกกะทงหนึ่งแต่ให้นับโทษรวมกันไป และลดสารภาพตาม ม. ๕๙ คงให้ จำคุกจำเลย ๑๒ ปี
ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตาม ม. ๑๙๘ – ๒๐๐ ให้จำคุกจำเลย ๑๕ ปี และลดปรานีเสีย ๑ ใน ๓ คงให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปี
ฎีกาตัดสินแก้ศาลอุทธรณ์ยืนตามศาลเดิม
