แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รับทรัพย์ของเขาเพื่อเอาไปขาย ไม่ไช่เปนสัญญาฝากทรัพย์และไม่ไช่ตัวแทนค้าต่างจะยกอายุความเรื่องฝากทรัพย์มาไช้บังคับไม่ได้.
ย่อยาว
ข้อเท็ดจิงไนคดีนี้ฟังได้ว่าจำเลยรับเครื่องเงินตามที่โจทฟ้องจาก+เพื่อเอาไปขายและทำหนังสือไห้ไว้แล้วไม่ส่งคืนของที่รับไป โจทจึงฟ้องเรียก
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาต้องกัน ไห้จำเลยคืนสิ่งของที่โจทฟ้องถ้าไม่สามารถคืนก็ไห้ไช้ราคา
จำเลยดีกาว่า สัญญาที่โจทยกขึ้นฟ้องเปนสัญญาฝากทรัพย์ โจทฟ้องเรียกราคาทรัพย์เปนการฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทน ฟ้องโจทย่อมขาดอายุความตามป.พ.พ.ม. ๖๗๑ สาลดีกาเห็นว่าตาม ป.พ.พ. ๖๕๗ สัญญาฝากทรัพย์หมายความฉเพาะสัญญาซึ่งผู้รับทรัพย์ไว้ตกลงจะเก็บรักสาทรัพย์ไว้ไนอารักขาของตน แต่คดีนี้ จำเลยรับทรัพย์ของโจทเพื่อเอกไปขายสัญญาระหว่างโจทจำเลยจึงไม่เปนสัญญาฝากทรัพย์
จำเลยดีกาว่า จำเลยเปนตัวแทนค้าต่างของโจทตาม ป.พ.พ.ม. ๕๔๒ ไห้ไช้ลักสนะฝากทรัพย์มาบังคับคดีนี้โดยอนุโลม โจทต้องฟ้องพายไนอายุความ ๖ เดือน สาลดีกาเห็นว่าเอกสารที่โจทฟ้องไม่สแดงว่าเปนสัญญาตัวแทนค้าต่างจึงพิพากสายืนตามสาลล่างทั้งสอง.