แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ร้านขายส่งสุราสาขาประจำอำเภอเบิกสุรามาแล้วให้ร้านขายส่งสาขาประจำตำบลขายตามราคาที่กำหนด เมื่อขายได้แล้ว ร้านสาขาประจำตำบลก็มอบเงินให้ร้านขายส่งสาขาประจำอำเภอรับไป โดยร้านสาขาประจำตำบลได้รับค่าตอบแทนหรือสินจ้างเป็นรายเท ดังนี้ ถือได้ว่า ร้านขายส่งสาขาประจำตำบลอยู่ในฐานะเป็นตัวแทนหรือลูกจ้างของร้านขายส่งประจำอำเภอเท่านั้น การรับเงินค่าสุราจากร้านขายส่งประจำอำเภอไม่จำต้องเสียอากรแสตมป์ตามข้อ ฌ. แห่งลักษณะตราสารข้อ 28.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยมิได้ปิดอากรแสตมป์ในใบรับเงินค่าสุรา ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลรัษฎากร ๒๔๘๑ มาตรา ๑๐๕(๓), ๑๒๗ พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๑๖
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตามฟ้อง ปรับ ๒๐ บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ข้อเท็จจริงได้ความว่า บริษัทเกษตรกรรมผ่านศึกจำกัดสาขาชลบุรี เป็นผู้รับเงินประมูลผูกขาดการจำหน่ายสุรามาจากกรมโรงงานอุตสาหกรรม จำเลยนี้เป็นผู้จัดการร้านสาขาขายส่งประจำอำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี โดยบริษัทเกษตรกรรมผ่านศึกสาขาชลบุรี ซึ่งนางจันเครีผู้จัดการเป็นผู้จ้างจำเลยและนายเจริญเป็นผู้จัดการร้านสาขาขายส่งสุราประจำตำบลหนองกะชะ อำเภอพานทองอีกทีหนึ่งโดยนายสวัสดิ์เป็นผู้จัดการแทน ทั้งสามร้านนี้ ได้รับใบอนุญาตให้ขายสุราในนามของกรมโรงงานอุตสาหกรรมทั้งนั้น วิธีการจำหน่ายสุราก็มีดังนี้คือ ทางร้านของจำเลยนำใบเบิกสุราซึ่งทางบริษัทเกษตรกรรมผ่านศึกออกให้ไปรับสุราจากโรงงานต้มกลั่นแล้วนำสุรานั้นไปส่งแก่ร้านสาขาขายส่งประจำตำบลในเขตอำเภอพานทอง ร้านขายส่งประจำตำบลขายสุรานั้นให้แก่ร้านขายปลีกอีกต่อหนึ่ง แต่การขายนี้ต้องขายตามราคาที่ร้านสาขาอำเภอพานทองกำหนดให้ ซึ่งสำหรับคดีนี้ ราคาสุราธรรมดาเทละ ๑๖๐ บาท จำเลยกำหนดให้นายเจริญหรือนายสวัสดิ์ขายแก่ร้านขายปลีกเทละ ๑๖๖ บาท ต่อมาขึ้นให้เป็นเทละ ๑๖๙ บาท ส่วนที่เกินกว่า ๑๖๐ บาท ตกได้แก่นายเจริญ นายสวัสดิ์
แล้วนายเจิรญหรือนายสวัสดิ์ส่งเงินค่าสุราที่ขายได้ให้แก่ร้านสาขาอำเภอพานทอง ซึ่งจำเลยเป็นผู้จัดการเพียงเทละ ๑๖๐ บาท การรับสุราและส่งเงิน ระหว่างร้านสาขาอำเภอพานทองกับร้านสาขาตำบลกะขะนี้ ได้ทำบัญชรกันไว้ไม่ได้ออกใบรับและปิดอากรแสตมป์ ทั้งนี้ฝ่ายจำเลยแก้ว่า ที่ไม่ได้ออกใบรับและปิดอากรแสตมป์ก็โดยถือว่าร้านสาขาขายส่งประจำตำบลเป็นลูกจ้างหรือผู้แทนของร้านสาขาขายส่ง
อำเภอพานทอง ส่วนการที่ร้านสาขาตำบลกะขะขายสุราให้แก่ร้านขายปลีกนั้น ได้มีการปิดอากรแสตมป์กันตามกฎหมาย
ศาลฎีกา เห็นว่า วิธีกาปฏิบัติการส่งสุราและรับเงินค่าสุรา ระหว่างร้านสาขาขายส่งประจำสาขา และร้านสาขาขายส่งประจำดำบลดังกล่าว หาใช่ เป็นการซื้อขายสุรากันไม่เพราะทั้งสองร้านต่างก็เป็นร้านขายส่งด้วยกัน ร้านขายส่งประจำอำเภอเป็นการแต่เอาสุรามาให้ร้านขายส่งประจำตำบลขายตามราคาที่กำหนด เมื่อขายได้เงินแล้ว ก็มอบให้ร้านสาขาขายส่งประจำอำเภอรับไป โดยร้านสาขาขายส่งประจำตำบลได้รับค่าตอบแทนหรือสินจ้างเป็นรายเท จึงอยู่ในฐานะเป็นตัวแทนหรือลูกจ้างของร้านสาขาขายส่งประจำอำเภอเท่านั้น การรับเงินรายนี้ถือว่าอยู่ในข้อยกเว้น ไม่ต้องเสียอากรแสตมป์ตามข้อ ฌ.แห่งลักษณะตราสารข้อ ๒๘.
จึงพิพากษายืน
