แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตึกแถว 2 คูหาไห้เช่าแก่บุคคลคนเดียวและได้รื้อฝากั้นกลางออกตลอดทั้งสามชั้นดังนี้ ถือว่าเปนการเช่าเคหะเดียวหรือรายเดียว ไม่ถือว่าแยกเปนของเคหะหรือสองราย.
ย่อยาว
ข้อเท็ดจิงรับกันว่า ทรัพย์ที่เช่าเปนส่วนหนึ่งของตึงแถวสามชั้นตั้งแต่หมายเลข ๔๘๔ ถึง ๕๐๖ (มีฉเพาะเลขคู่) ประตูบานพับตับหนึ่งติดหมายเลขบ้านอันหนึ่งสองประตู มีกำแพงกั้นสองข้างตั้งแต่ชั้นล่างตลอดชั้นบน เวลานี้มีผู้เช่ารายละ ๒ เลขบ้านรวม ๖ ราย แคหะรายพิพาทเดิมมีผู้เช่าสองราย ๆ ละประตูโดยมีฝากั้นกลางตลอดสามชั้น และมีปันไดห้องละบันไดตลอดสามชั้น เมื่อจำเลยเช่าเคหะนี้จำเลยได้ไห้ผู้เช่ารื้อฝาที่กั้นกลางออกเปิดเปนห้องเดียวตลอดสามชั้น และรื้อบันไดออกเสียงหนึ่งบันไดตลอดสามชั้น การเก็บค่าเช่าแต่เดิมออกไบเส็ดสองไบ ไบละ ๓๕ บาท ต่อมาออกฉบับเดียว ๗๐ บาท
บัดนี้โจทฟ้องขับไล่ จำเลยต่อสู้ว่าหยู่ไนความคุ้มครองของพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า
สาลชั้นต้นเห็นว่าเปนการเช่าสอยเคหะ ๆ ละ ๓๕ บาท หยู่ไนความควบคุมตามข้อต่อสู้ของจำเลย จึงพิพากสายกฟ้อง
สาลดีกาวินิฉัยว่า สรุษพรึติการน์ตามข้อเท็ดจิงทั้งเรื่องฟังได้ว่าจำเลยเช่าตึกรายพิพาทเปนเคหะเดียวค่าเช่าเดือนละ ๗๐ บาท จึงพิพากสาขับไล่จำเลยยืนตามสาลอุธรน์
