คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 857/2490

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

พินัยกรรมนั้นจะต้องมีข้อความอันเป็นคำสั่งกำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของตน ถ้าเป็นการมอบทรัพย์ให้ตั้งแต่ขณะยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า นายกราน ปานชื่นได้ทำพินัยกรรมกำหนดมอบที่ดิน4 แปลง ให้พระภิกษุหวานจัดการขายเพื่อทำนุบำรุงวัดโพธิ์บัลลังก์ครั้นนายกรานตายแล้ว จำเลยไปคัดค้านในการที่พระภิกษุหวานจะจัดการมรดกในที่ดินนั้น จึงขอให้แสดงว่าเอกสารหมายเลข 1 ท้ายฟ้องเป็นพินัยกรรมชอบด้วยกฎหมายของนายกราน

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกา เห็นว่า ข้อความในเอกสารปรากฏว่า นายกรานได้แสดงเจตนาแต่เพียงว่า “ตั้งแต่วันทำสัญญามอบนี้ ขอมอบให้ท่านอธิการหวานจัดการขายเอาทรัพย์นั้น ทนุบำรุงในวัดโพธิ์บังลังก์”เท่านั้น เป็นการแสดงเจตนามอบอสังหาริมทรัพย์ให้ตั้งแต่ขณะนั้นไม่มีข้อความในที่อื่นใดอันเป็นคำสั่งของนายกรานกำหนดการเพื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของนายกราน อันจะถือได้ว่าเป็นพินัยกรรมได้ตามกฎหมายเสียเลย เอกสารหมายเลข 1 ที่โจทก์อ้างจึงไม่ใช่เป็นพินัยกรรมของนายกราน พิพากษายืน

Share