แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
การที่โจทก์บรรยายฟ้องและนำสืบเพียงว่า มี ส. มาเบิกความว่าได้ซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลยเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2543 โดยมิได้ระบุวันที่หรือเวลาที่กระทำความผิดให้แน่นอน เป็นการบรรยายฟ้องและนำสืบได้ไม่ชัดเจน แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ ก็ไม่อาจรับฟังได้ว่าจำเลยได้กระทำความผิดตามฟ้องจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2543 วันเวลาใดไม่ปรากฏชัดจำเลยกับพวกอีก 1 คน ซึ่งหลบหนีไปได้ร่วมกันจำหน่ายโดยขายเมทแอมเฟตามีนอันเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 จำนวน 10 เม็ด ไม่ทราบน้ำหนักแน่ชัดวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2543 เวลากลางวัน จำเลยกับพวกดังกล่าวได้ร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนจำนวน 13 เม็ด ไม่ทราบน้ำหนักแน่ชัด และวันที่ 25กุมภาพันธ์ 2543 เวลากลางวัน จำเลยเสพเมทแอมเฟตามีนโดยจำเลยได้รับประทานเมทแอมเฟตามีนเข้าสู่ร่างกาย อันเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมายเหตุเกิดที่ตำบลบ้านราษฎร์ และตำบลสระตะเคียน อำเภอเสิงสางจังหวัดนครราชสีมา เกี่ยวพันกัน วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2543 เวลากลางวันเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยกระป๋อง 1 ลูก ชิ้นกระสอบที่ตัดแล้ว 1 ชิ้นซึ่งเป็นอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้ในการกระทำความผิดในข้อหาจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนเป็นของกลาง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 4, 7, 8, 15, 57, 66, 91, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91, 83 และริบของกลางทั้งหมด
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 66 วรรคหนึ่ง, 57, 91ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกันให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไปตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานเสพเมทแอมเฟตามีนจำคุก6 เดือน ฐานร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน จำคุกกระทงละ 5 ปีรวม 2 กระทง เป็นจำคุก 10 ปี รวมจำคุก 10 ปี 6 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 5 ปี 3 เดือนริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนเพียงกระทงเดียวจำคุก 5 ปี ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 2 ปี 6 เดือนเมื่อรวมกับโทษฐานเสพเมทแอมเฟตามีนที่ศาลชั้นต้นกำหนด เป็นจำคุก2 ปี 9 เดือน ให้ยกฟ้องในข้อหาความผิดฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2543 เสีย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติว่าจำเลยได้กระทำความผิดฐานเสพเมทแอมเฟตามีน และจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนเมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2543 มีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า จำเลยได้กระทำความผิดฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2543 หรือไม่ เห็นว่าการที่โจทก์บรรยายฟ้องและนำสืบได้แต่เพียงว่ามีนายสมพงษ์ เสนีราชมาเบิกความว่าได้ซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลยเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์2543 โดยมิได้ระบุวันที่หรือเวลาที่กระทำความผิดให้แน่นอน เป็นการบรรยายฟ้องและนำสืบได้ไม่ชัดเจน แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพก็ตามก็ยังมิอาจรับฟังได้ว่าจำเลยได้กระทำความผิดตามฟ้องจริง ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 3พิพากษายกฟ้องโจทก์ฐานนี้ ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
