แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ริบทรัพย์ ดุลพินิจของศาล ปัญหากฎหมาย ฎีกา
ย่อยาว
การที่ศาลจะริบทรัพย์อันหนึ่งอันใดฤาไม่ตามมาตรา ๒๗ แห่งกฎหมายลักษณอาญานั้น อยู่ในดุลพินิจของศาล แลศาลมีอำนาจจะใช้ดุลพินิจนี้ได้ตามที่เห็นสมควรในคดีเรื่องหนึ่ง ๆ
แลในข้อที่ศาลควรจะใช้ดุลยพินิจอย่างไรตามมาตรา ๒๗ นี้ หาเป็นข้อกฎหมายไม่ คู่ความจะฎีกาไม่ได้
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยได้อ้างคนที่ ๓ ให้เบิกความเท็จแลให้เงินไปแล้ว ๑๔๐ บาท ขอให้ลงโทษแลให้ริบเงินรายนี้ ศาลมีอำนาจนครลำปางพิพากษาลงโทษจำเลยแต่ไม่สั่งให้ริบเงิน
โจทย์อุทธรณ์ในข้อที่ไม่ริบ
ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ เห็นว่าข้อนี้อยู่ในดุลพินิจของศาลจึงพิพากษายืน
โจทย์ฎีกา ฎีกาตัดสินว่า ไม่ใช่ปัญหากฎหมาย ฎีกาไม่ได้ แลว่าประมวญอาญามาตรา ๒๗ ให้อำนาจแก่ศาลโดยชัดเจน ที่จะใช้ดุลพินิจ มีคำสั่งได้ตามที่เห็นควรตามข้อเท็จจริงในคดีเรื่องหนึ่ง ๆ
