แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยหนีระวางพิจารณาไม่ใช่เป็นเรื่องล่วงเลยการลงอาชญา
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยเมื่อวันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๐ ศาลทหารเรือกลางลงโทษจำคุกจำเลยฐานหลบหนีราชการทหารตามกฎหมายอาชญาทหาร ม. ๔๖ ข้อ ๔ กำหนด ๔ เดือน โจทก์อุทธรณ์ ศาลกรมบัญชากลางให้จำคุก จำเลย ๑ ปี คำพิพากษาลงวันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ และอ่านให้โจทก์ฟังในวันนั้นแต่จำเลยหลบหนีก่อนฟังคำพิพากษาเมื่อวันที่ ๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ศาลกรมบัญชากลางสั่งจับเมื่อวันที่ ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ภายหลังจำเลยกลับเข้ามาเองเมื่อวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๗๔ โจทก์จึงขอให้ดำเนินคดีต่อไป
ศาลกรมบัญชากลางเห็นว่าตั้งแต่วันอ่านคำพิพากษาจนถึงวันได้ตัวจำเลยเป็นเวลา ๑๓ ปีเศษ เป็นการล่วงเลยการลงอาชญาตามกฎหมายอาชญา ม. ๘๒ – ๘๓ จึงให้ปล่อยจำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า รูปคดีไม่เป็นการล่วงเลยการลงอาชญา ทั้งไม่เกินกำหนดอายุความกล่าวคือตามกฎหมายอาชญาทหาร ม. ๔๖ ข้อ ๓ กำหนดโทษอย่างสูง ๑๕ ปี ถ้าจะเริ่มนับตาม ม. ๗๙ แล ๘๕ จากวันที่โจทก์ยื่นฟ้องหรือวันจำเลยหนีหรือวันสั่งจับจนถึงวันได้ตัวจำเลยก็ยังไม่เกิน ๑๕ ปี
