แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ส่วนของเจ้าทรัพย์หายไป + 5 ปี แล้วจับได้จำเลย ที่ปืนมีรอยขูด+ เบียนออก แม้จำเลย+คดีกลับไปกลับมายังไม่พอชี้ขาดว่าจำเลย+ฐานรับของโจร
ย่อยาว
คดีนี้ทางพิจารณาได้ความว่า เมื่อ ๓ ปีมาแล้ว มีคนร้ายลักปืนของ อ.ไป ต่อมาเจ้าพนักงานจับปืนของกลางนี้ได้จากจำเลยโดยจำเลยใส่เอาไว้ในกระเป๋าเดินทาง แต่ปืนไม่มีกระสุน ที่กะบอกปืนมีเลขตรงกับในอนุญาตของ อ.แลมีรอยตะไบถูเครื่องหมายออกยังไม่หมด ปรากฏว่าเวลาตำรวจจะค้น จำเลยว่าไม่มี ครั้นค้นได้แล้ว จำเลยว่ามีผู้ฝากมาให้ เมื่อถึงสถานีตำรวจจำเลยว่ามีผู้ฝากไปให้คนอื่นเวลาให้การต่อนายร้อยตำรวจจำเลยกลับว่ามีคนฝากปืนไว้แก่จำเลย แต่ใครฝากจำเลยจำไม่ได้ ชั้นอำเภอจำเลยว่าเป็นปืนของจำเลยได้รับมฤดกบิดา
ศาลเดิมพิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยให้การไม่แน่นอนมีข้อพิรุธต่าง ๆ ทั้งแสดงไม่ได้ว่า จำเลยได้มาโดยสุจริต เป็นการแสดงให้เห็นว่าจำเลยรับปืนไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของคนอื่นที่ได้มาโดยการกระทำผิดกฎหมาย พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๒๑
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงดังกล่าวข้างต้นแล้วพิพากษาให้ยกฟ้อง โดยเห็นว่าพะยานโจทก์เท่าที่นำสืบยังไม่พอจะฟังได้ว่าจำเลยได้รับปืนของกลางไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของร้ายได้มาโดยการกระทำผิด
