แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ป.วิ.พ. มาตรา 175 ไม่ได้ระบุให้โจทก์ต้องแสดงเหตุผลในการถอนฟ้อง โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องในระหว่างการไต่สวนคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราว โดยจำเลยที่ 2 ยังไม่ได้ยื่นคำให้การต่อสู้คดี เป็นการใช้สิทธิขอถอนฟ้องตาม ป.วิ.พ. มาตรา 175 วรรคหนึ่ง ศาลมีอำนาจสั่งอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ 2 ได้โดยไม่จำต้องฟังจำเลยที่ 2 ก่อน แม้จำเลยที่ 2 จะยื่นคำคัดค้านคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวของโจทก์ แต่คำคัดค้านมิใช่คำให้การตาม ป.วิ.พ. มาตรา 177 การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องจำเลยที่ 2 จึงชอบด้วยกฎหมาย
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องจากโจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดฟ้องขอให้จำเลยที่ 1 ยกเลิกคำเสนอซื้อหลักทรัพย์จดทะเบียนของจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นบริษัทมหาชนจำกัดและให้จำเลยที่ 2 ทำหนังสือยกเลิกคำขอเพิกถอนหลักทรัพย์จดทะเบียนถึงกรรมการและผู้จัดการตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย และประธานหรือเลขาธิการสำนักงานกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ หากจำเลยทั้งสองไม่ปฏิบัติตาม ให้พิพากษาว่าการกระทำของจำเลยทั้งสองไม่ชอบด้วยกฎหมาย เป็นโมฆะกรรมและโจทก์ได้ยื่นคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 254 (2) และ (3) มาพร้อมคำฟ้อง
ระหว่างไต่สวนคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวของโจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ด โจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดยื่นคำร้องขอถอนฟ้องจำเลยที่ 2 อ้างว่า เพื่อให้การไต่สวนและการพิจารณาดำเนินต่อไป มีประเด็นน้อยลง และลดความยุ่งยากในการพิจารณาคดี จำเลยที่ 2 ยื่นคำคัดค้านว่าเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต ทำให้จำเลยที่ 2 ไม่มีโอกาสนำเสนอข้อเท็จจริงที่ถูกต้องเพื่อประกอบการวินิจฉัยของศาล
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตให้โจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดถอนฟ้องจำเลยที่ 2 (ที่ถูก ต้องสั่งจำหน่ายคดีโจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดสำหรับจำเลยที่ 2 ด้วย)
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
จำเลยที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยที่ 2 ว่า คำสั่งศาลชั้นต้นที่อนุญาตให้โจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดถอนฟ้องจำเลยที่ 2 ชอบหรือไม่ เห็นว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 175 ซึ่งเป็นบทบัญญัติว่าด้วยการถอนฟ้องให้สิทธิแก่โจทก์ที่จะถอนฟ้องเมื่อไม่ต้องการดำเนินคดีแก่จำเลยอีกต่อไป โดยบทกฎหมายดังกล่าวไม่ได้ระบุให้โจทก์ต้องแสดงเหตุผลในการถอนฟ้องให้จำเลยทราบแต่อย่างใด เพียงแต่กฎหมายกำหนดเงื่อนไขว่า ในกรณีโจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องภายหลังจำเลยยื่นคำให้การแล้ว ห้ามมิให้ศาลให้อนุญาตโดยมิได้ฟังจำเลยก่อนเท่านั้น และการสั่งคำร้องขอถอนฟ้องเป็นอำนาจของศาลที่จะใช้ดุลพินิจอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ถอนฟ้องก็ได้ตามที่เห็นสมควร แม้จำเลยจะคัดค้านก็ตาม ทั้งนี้ โดยศาลต้องพิจารณาถึงความสุจริตในการดำเนินคดีของโจทก์และความได้เปรียบหรือเสียเปรียบกันในเชิงคดีด้วย เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงในทางพิจารณาว่า โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องในระหว่างการไต่สวนคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราว โดยจำเลยที่ 2 ยังไม่ได้ยื่นคำให้การต่อสู้คดี อันถือเป็นการใช้สิทธิขอถอนฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 175 วรรคหนึ่ง ซึ่งโจทก์สามารถกระทำได้ด้วยการยื่นคำบอกกล่าวเป็นหนังสือต่อศาล และศาลก็มีอำนาจสั่งอนุญาตให้โจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดถอนฟ้องจำเลยที่ 2 ได้โดยไม่จำต้องฟังจำเลยที่ 2 ก่อน แม้ว่าจำเลยที่ 2 จะยื่นคำคัดค้านคำร้องขอคุ้มครองชั่วคราวของโจทก์ ตั้งประเด็นต่อสู้คดีไว้ในคำคัดค้านก็ตาม เนื่องจากคำคัดค้านดังกล่าวมิใช่คำให้การตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตให้โจทก์ทั้งยี่สิบเจ็ดถอนฟ้องจำเลยที่ 2 จึงชอบด้วยกฎหมายแล้ว คำพิพากษาฎีกาซึ่งจำเลยที่ 2 ยกขึ้นอ้างมีรูปเรื่องและข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคดีนี้ไม่อาจนำมารับฟัง ฎีกาของจำเลยที่ 2 ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นฎีกาให้เป็นพับ
