คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 83/2501

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยเป็นบรรณาธิการผู้พิมพ์และผู้โฆษณาหนังสือพิมพ์รายวันและโฆษณายืนยันในหนังสือพิมพ์ว่าโจทก์ข่มขืนชำเรา น.ส.เฮียงการโฆษณาเช่นนี้ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็นโดยชอบธรรม
จำเลยโฆษณาความประพฤติอันชั่วช้าทารุณของโจทก์ผู้ใดอ่านหรือได้ยินได้ฟังย่อมรู้สึกรังเกียจโจทก์ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียงคนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทก์ที่จำเลยเถียงว่าจำเลยโฆษณาตามคำบอกเล่าของพี่ชาย น.ส.เฮียงนั้นไม่ใช่ข้อที่จะให้จำเลยพ้นผิด
เมื่อข้อความที่จำเลยโฆษณาแสดงอยู่ในตัวว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์ และทำให้โจทก์ต้องเสียชื่อเสียงจำเลยจะเถียงว่าไม่มีเจตนาใส่ความโจทก์ไม่มีเจตนาจะให้โจทก์เสียหายเช่นนี้ หาได้ไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นบรรณาธิการผู้พิมพ์และผู้โฆษณาหนังสือพิมพ์รายวัน จำเลยมีเจตนาร้ายหมิ่นประมาทใส่ความโจทก์ โดยจำเลยลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์นั้น ใจความว่า โจทก์ข่มขืนชำเราน.ส.เฮียงจนถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับในข้อที่ว่าจำเลยลงพิมพ์โฆษณา แต่ไม่ได้มุ่งร้ายต่อโจทก์

ศาลชั้นต้นยกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า จำเลยผิด กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 282 วรรค 2 และ 284 จำคุก 30 วันปรับ 1,000 บาท ลดปราณี 1 ใน 3 เหลือโทษจำ 20 วัน ปรับ 666 บาท 66 สตางค์ โทษจำยก

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังได้เช่นศาลอุทธรณ์ชี้ไว้คือจำเลยโฆษณายืนยันว่าโจทก์ข่มขืนทำชำเรา น.ส.เฮียงการโฆษณาเช่นนี้ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็นโดยชอบธรรม จำเลยโฆษณาความประพฤติอันชั่วช้าทารุณของโจทก์ผู้ใดอ่านหรือได้ยินได้ฟัง ย่อมรู้สึกรังเกียจโจทก์ ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียงคนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทก์ จำเลยฎีกาเถียงว่า จำเลยโฆษณาตามคำบอกเล่าของพี่ชายน.ส.เฮียง ไม่ใช่ข้อที่จะให้จำเลยพ้นผิด จำเลยฎีกาเถียงว่าจำเลยไม่มีเจตนาใส่ความโจทก์ ไม่เจตนาจะให้โจทก์เสียหาย แต่ความที่จำเลยโฆษณาแสดงอยู่ในตัวว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์และทำให้โจทก์ต้องเสียชื่อเสียง

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

Share