แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คนต่างด้าวขายน้ำมันยางและ+ตนเองมิได้ประกอบอาชีพรับ+บุคคลไดขาย ยังไม่ผิดตาม พ.ร.บ.ช่วยอาชีพฯ 2485.
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยซึ่งไม่ไช่คนไทยถานขายน้ำม้นยางและได้ซึ่งมิไช่เปนการขายย่อมไนร้านชำ อันเปนการฝ่าฝืนต่อพระราชบัญญัติช่วยอาชีพและวิชาชีพ
จำเลยไห้การรับสารภาพ
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์วินิฉัยต้องกันว่าคดีไม่ได้ความว่า จำเลยเปนผู้รับจ้างขายจึงไม่มีความผิด พิพากสาไห้ยกฟ้อง
โจทดีกาว่า การขายน้ำมันยางและได้เปนการแย่งอาชีพคนไทยยิ่งกว่าการรับจ้างขาย จำเลยต้องมีความผิด
สาลดีกาเห็นว่า กดหมายเรื่องสงวนอาชีพและวิชาชีพสำหรับคนไทยไม่ห้ามบุคคลซึ่งมิไช่ไทยทำการค้าทั่วไปแข่งขันกับคนไทย คงแต่ห้ามประกอบอาชีพหรือวิชาชีพบางหย่างซึ่งสงวนไว้สำหรับคนไทยเท่านั้น อาชีพที่สงวนไว้ก็คือฉเพาะการรับจ้างขาย ส่วนการขายซึ่งถือว่าเปนการค้าทั่วไปนั้น กดหมายมิได้มีข้อสงวนไว้สำหรับคนไทย จำเลยไม่ได้ประกอบอาชีพรับจ้างบุคคลไดขาย จึงไม่มีความผิด พิพากสายืนตาม.
