แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในคดีที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปี โดยไม่รอการลงโทษแต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 3 ปีเช่นนี้ แม้จะถือว่าเป็นการแก้มาก แต่ก็ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องและจำเลยรับสารภาพในข้อหาขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291 ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามบทมาตราดังกล่าว ให้จำคุก 2 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่งเพราะรับสารภาพ คงจำคุกไว้ 1 ปี
จำเลยอุทธรณ์ในข้อดุลพินิจลงโทษ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 3 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56
โจทก์ฎีกาในข้อดุลพินิจลงโทษ
ศาลฎีกาเห็นว่าศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 1 ปีโดยไม่รอการลงโทษ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้รอการลงโทษไว้ แม้จะเป็นการแก้มากก็ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220 ฎีกาโจทก์จึงต้องห้ามให้ยกฎีกาโจทก์
