แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้เพิกถอนคำสั่งที่สั่งให้ผู้ร้องเป็นคนไร้ความสามารถต่อศาลชั้นต้นเดียวกันกับที่มีคำสั่งให้ผู้ร้องเป็นคนไร้ความสามารถและให้อยู่ในความอนุบาลของผู้คัดค้านโดยแนบคำร้องและคำสั่งในคดีที่ผู้คัดค้านขอให้ศาลสั่งว่าผู้ร้องเป็นคนไร้ความสามารถมาพร้อมคำร้องแม้ปรากฏว่ามีการลงเลขคดีดำใหม่ในคำร้องก็เป็นเพียงทางปฏิบัติในทางธุรการของศาลถือได้ว่าผู้ร้องได้เสนอคำร้องต่อศาลในคดีที่ได้มีคำสั่งให้ผู้ร้องเป็นคนไร้ความสามารถตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา7(4)แล้ว ศาลชั้นต้นสั่งให้ผู้ร้องนำส่งสำเนาคำร้องให้ผู้คัดค้านต่อมาผู้ร้องนำพนักงานเดินหมายไปส่งหมายนัดไต่สวนและสำเนาคำร้องให้ผู้คัดค้านณภูมิลำเนาของผู้คัดค้านโดยผู้ที่อยู่ในบ้านเดียวกับผู้คัดค้านรับไว้แทนถือว่าผู้คัดค้านทราบเรื่องที่ผู้ร้องยื่นคำร้องแล้ว
ย่อยาว
คดี สืบเนื่อง จาก ศาล มี คำสั่ง ให้ นาง ประไพ มันตาภรณ์ ผู้ร้อง เป็น คนไร้ความสามารถ และ ให้ อยู่ ใน ความ อนุบาล ของ นาง พงศ์ประไพ มันตาภรณ์ ผู้คัดค้าน ตาม คดีแพ่ง หมายเลขดำ ที่ 531/2534หมายเลขแดง ที่ 814/2534 ของ ศาลชั้นต้น ผู้ร้อง จึง ยื่น คำร้อง ว่าผู้ร้อง ไม่เคย ป่วย ทาง สมอง จน ถือได้ว่า เป็น บุคคลวิกลจริตยัง สามารถ ดำเนินการ ใด ๆ ได้ ตาม ปกติ ขอให้ มี คำสั่ง ถอน คำสั่ง ที่ ให้ผู้ร้อง เป็น คนไร้ความสามารถ และ ให้ อยู่ ใน ความ อนุบาล ของ ผู้คัดค้านเสีย ศาลชั้นต้น ได้ ประกาศ โฆษณา ตาม ระเบียบ แล้ว ไม่มี ผู้ใด คัดค้านจึง ได้ ไต่สวน และ มี คำสั่ง ให้ ถอน คำสั่ง ที่ ให้ ผู้ร้อง เป็น คน ไร้ ความสามารถ และ ให้ อยู่ ใน ความ อนุบาล ของ ผู้คัดค้าน เสีย
ผู้คัดค้าน ยื่น คำร้อง ว่า ผู้ร้อง ยัง เป็น บุคคลวิกลจริต สมควรอยู่ ใน ความ อนุบาล ของ ผู้คัดค้าน ผู้คัดค้าน ย้าย ไป อยู่ ที่อื่นไม่ได้ รับ สำเนา คำร้อง ทั้ง ไม่เคย อ่าน หนังสือพิมพ์ ที่ ลง ประกาศแจ้งความ คดี นี้ จึง ไม่ทราบ เรื่อง ที่ ผู้ร้อง ยื่น คำร้องขอ ให้เพิกถอน คำสั่งศาล ผู้คัดค้าน ไม่ จงใจ ที่ จะ ไม่ คัดค้าน ขอให้ หยิบยกคดี ขึ้น พิจารณา ใหม่
ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ให้ยก คำร้องของผู้คัดค้าน
ผู้คัดค้าน อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
ผู้คัดค้าน ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ผู้ร้อง ได้ ยื่น คำร้อง ต่อ ศาลชั้นต้นเดียว กัน กับ ที่ มี คำสั่ง ว่า ผู้ร้อง เป็น คนไร้ความสามารถ และ ให้ อยู่ใน ความ อนุบาล ของ ผู้คัดค้าน ทั้ง ผู้ร้อง ได้ อ้าง ใน คำร้อง ถึงรายละเอียด ใน คดี ที่ ผู้คัดค้าน ขอให้ ศาล สั่ง ว่า ผู้ร้อง เป็น คน ไร้ ความสามารถ โดย แนบ คำร้อง และ คำสั่ง ใน คดี ดังกล่าว มา พร้อม คำร้องและ มี คำขอ ให้ เพิกถอน คำสั่ง ดังกล่าว แม้ จะ ปรากฎ ว่า ได้ มี การ ลง เลขคดีดำ ใหม่ ใน คำร้อง ก็ เป็น เพียง ทางปฏิบัติ ใน ทาง ธุรการ ของ ศาล ถือได้ว่าผู้ร้อง ได้ เสนอ คำร้อง ตาม นัย แห่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 7(4) แล้ว
เมื่อ ผู้ร้อง ยื่น คำร้องขอ ให้ เพิกถอน คำสั่ง ที่ สั่ง ให้ ผู้ร้องเป็น คนไร้ความสามารถ ศาลชั้นต้น ได้ สั่ง ให้ ผู้ร้อง นำ ส่ง สำเนาคำร้อง ให้ แก่ ผู้อนุบาล คือ ผู้คัดค้าน ภายใน 7 วัน แล้ว ต่อมา ผู้ร้องได้ นำ พนักงานเดินหมาย กรมบังคับคดี ไป ส่งหมาย นัด ไต่สวน และ สำเนาคำร้อง ให้ แก่ ผู้คัดค้าน ณ ภูมิลำเนา ของ ผู้คัดค้าน ปรากฏว่าส่ง ได้ โดย มี ผู้ที่ อยู่ ใน บ้าน เดียว กับ ผู้คัดค้าน รับ หมาย ไว้ แทนดัง ปรากฏ ตาม รายงาน การ เดินหมาย ลงวันที่ 9 ธันวาคม 2534 ต่อมาภายหลัง ที่ ศาลชั้นต้น ทำการ ไต่สวน คำร้อง และ มี คำสั่ง เพิกถอนคำสั่ง ที่ สั่ง ให้ ผู้ร้อง เป็น คนไร้ความสามารถ แล้ว ผู้คัดค้านจึง ได้ มา ยื่น คำคัดค้าน อ้างว่า ไม่ทราบ เรื่อง และ ขอให้ ศาล ทำการพิจารณา ใหม่ พิเคราะห์ แล้ว การ ที่ พนักงานเดินหมาย นำ หมายนัด และสำเนา คำร้อง ไป ส่ง ตาม รายงาน การ เดินหมาย ดังกล่าว ต้อง ถือว่า ผู้คัดค้านทราบ แล้วแต่ มิได้ เข้า มา คัดค้าน ข้ออ้าง ตาม ที่ ผู้คัดค้าน อ้าง ในฎีกา ขัด ต่อ พยานหลักฐาน ใน สำนวน จึง ไม่อาจ รับฟัง ได้
พิพากษายืน
