คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 810-811/2471

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ชายไปขอหญิง บิดามารดาไม่ตกลง กลับฉุดคร่าห์พาไปและทำร้ายมีผิด 2 กะทง เทียบฎีกา 122/70

ย่อยาว

ได้ความว่า จำเลยได้ไปหมั้น บ. โจทก์ภายหลังบิดามารดา โจทก์คืนหมั้นโดย จำเลยพาภรรยาเมืองจีนมาอยู่ ต่อมา จำเลยกับพวก ๒ คนได้ใช้กำลังกายฉุดคร่าห์ บ. และ จำเลย บ. บาดเจ็บไม่ถึงสาหัสดังนี้
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า จำเลยมีผิดฐานทำให้เสื่อมอิศรภาพตาม ม. ๒๖๘ และทำร้ายร่างกายบาดเจ็บแต่ไม่ถึงสาหัส ให้ จำคุกจำเลย ๖ เดือนปรับ ๑๐๐ บาทตาม ม. ๒๖๘ เพราะเปนบทที่หนักแต่ลดสารภาพเสียกิ่งหนึ่ง
โจทก์ฎีกาเปนปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยควรมีผิดตาม ม. ๒๗๖
ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยมีผิด ๒ กะทง คือฐานฉุดคร่าห์ไปเพื่ออนาจารตาม ม. ๒๗๖ และฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงสาหัสตาม ม. ๒๕๔ ให้จำคุก ๑ ปี ลดฐานรับสารภาพเสียกึ่งหนึ่ง จำคุก ๖ เดือน

Share