คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 810/2523

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เจ้าของนาให้เช่านาแล้วบอกเลิกการเช่าด้วยวาจาและขายนานั้นให้บุคคลอื่นไปโดยมิได้แจ้งเป็นหนังสือให้ผู้เช่านาทราบ เป็นการปฏิบัติฝ่าฝืนต่อบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ. 2517 มาตรา 35, 41 ผู้เช่าจึงมีสิทธิซื้อนาที่เช่านั้นจากผู้ซื้อในราคาเดียวกับที่ผู้ซื้อซื้อมา

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้โอนนาโฉนดเลขที่ 6352 ตำบลบางยาง อำเภอเสาไห้จังหวัดสระบุรี ให้นายทองคำ โสภาน้อย เพื่อชำระหนี้จำนอง แล้วเช่านาแปลงดังกล่าวทำกินตลอดมา ต่อมาจำเลยทั้งสองห้ามไม่ให้ทำอ้างว่าได้ซื้อนานั้นมาจากนายทองคำแล้วในราคา 40,000 บาท ทั้งนี้นายทองคำมิได้แจ้งให้โจทก์ทราบก่อน โจทก์ร้องเรียนต่อคณะกรรมการควบคุมการเช่านาอำเภอเสาไห้ ขอซื้อนาดังกล่าวจากจำเลยในราคาที่จำเลยซื้อมา แต่จำเลยไม่ยอมขาย จึงขอให้บังคับจำเลยทั้งสองขายนาแปลงดังกล่าวให้โจทก์

จำเลยทั้งสองให้การว่า เดิมนาพิพาทเป็นของนายแก้วกับโจทก์ได้จำนองไว้กับนายทองคำแล้วไม่ชำระหนี้ ในที่สุดจึงต้องขายนาพิพาทให้นายทองคำ แล้วโจทก์เช่าทำกินแต่ก็ไม่ชำระค่าเช่า นายทองคำจึงบอกเลิกการเช่าแล้วขายให้จำเลย โจทก์ตกลงเลิกเช่าและไม่ซื้อนาพิพาทเพราะไม่มีเงิน ขอให้ยกฟ้องโจทก์

ในวันชี้สองสถาน โจทก์จำเลยแถลงสละประเด็นอื่น คงเหลือประเด็นพิพาท ข้อเดียวว่าโจทก์มีสิทธิซื้อนาพิพาทคืนจากจำเลยในราคา 50,000 บาทหรือไม่

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วฟังว่า โจทก์เช่านาพิพาทจากนายทองคำ นายทองคำบอกเลิกการเช่าด้วยวาจา ไม่ชอบด้วยมาตรา 39 แห่ง พระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ. 2517 ถือว่าสัญญาเช่ายังคงมีผลใช้บังคับอยู่ นายทองคำขายนาพิพาทให้จำเลยโดยมิได้แจ้งเป็นหนังสือให้โจทก์ทราบ ตามพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ. 2517 มาตรา 41 โจทก์จึงมีสิทธิซื้อนาพิพาทจากจำเลยทั้งสองในราคาที่จำเลย ซื้อมา พิพากษาให้จำเลยทั้งสองโอนขายนาพิพาทให้โจทก์ในราคา 50,000 บาท

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ว่า นายทองคำบอกขายนาพิพาทแก่โจทก์แล้ว แม้มิได้ทำเป็นหนังสือก็ไม่เป็นโมฆะ โจทก์ไม่มีสิทธิขอให้จำเลยขายนาพิพาทให้โจทก์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์เช่านาพิพาทของนายทองคำทำกินนายทองคำบอกเลิกการเช่าด้วยวาจา แล้วขายนาพิพาทให้จำเลยทั้งสอง โดยมิได้แจ้งเป็นหนังสือให้โจทก์ทราบ ตามข้อเท็จจริงดังกล่าว ศาลฎีกาเห็นว่า การปฏิบัติของนายทองคำเป็นการฝ่าฝืนต่อบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติควบคุมการเช่านา พ.ศ. 2517 มาตรา 35, 41 โจทก์จึงมีสิทธิซื้อนาพิพาทจากจำเลยได้ตามพระราชบัญญัติดังกล่าวมาตรา 41 วรรคสี่

พิพากษายืน

Share