แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อจำเลยให้การรับตามฟ้อง โจทก์ว่าอาวุธปืนที่จำเลยขอต่อใบอนุญาตนั้นเลขหมายในลำกล้องปืนไม่มี ซึ่งผิดกับใบอนุญาตที่ ปรากฏว่ามีเลขหมายอยู่ด้วยดังนี้ ศาลก็ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ. อาวุธปืนได้
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืน ๑ กะบอก ปืนกะบอกนี้แต่เดิมเป็นของพ่อตาจำเลยแล้วตกเป็นมรดกได้แก่จำเลย ต่อมาจำเลยนำปืนกะบอกนี้มาเพื่อขอต่อใบอนุญาต เจ้าพนักงานตรวจพบที่ลำกล้องปืนนั้นไม่มีเลขหมายซึ่งตามใบอนุญาตต้องมีเลขหมาย ๑๗ จำเลยเองก็รับว่าลำกล้องปืนนี้ไม่มีเลขหมาย แต่แก้ว่าปืนนี้รับมรดกมาอย่างไรก็นำมาขออย่างนั้น โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ. อาวุธปืน
ศาลอะทธรณ์วินิจฉัยว่าคดีไม่ได้ความชัดว่าลำกล้องปืนของกลางนี้เป็นลำกล้องที่จำเลยได้รับอนุญาตหรือมิใช้ จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยเองก็รับอยู่ว่าลำกล้องปืนนี้ไม่มีเลขหมาย ไม่น่าสงสัยว่าลำกล้องปืนนี้จะไม่ผิด จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๕๒ แห่ง พ.ร.บ. อาวุธปืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
