แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การปกครองโดยปรปักษ์นั้นจะปกครองโดยเจ้าของคนเดียวกันหาได้ไม่ประมวลวิธีพิจารณษแพ่ง ร. 248
ย่อยาว
ได้ความว่าโจทก์จำเลยมีนาอยู่ติดต่อกัน นาโจทก์จำเลยนี้เดิมเป็นผืนนาเดียวกัน แลเป็นของ ร. แต่ผู้เดียว เมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๒ และ ๒๔๗๓ ร. ได้โอนนารายนี้ คือโฉนดที่ ๒๙๙๑ ให้แก่ ด. แลโฉนดที่ ๒๙๙๐ ให้แก่ ก. โจทก์เป็นผู้รับจำนองไว้จากภริยา ก. ซึ่งในที่สุดภริยา ก. โอนหลุดเป็นสิทธิแก่โจทก์ บัดนี้ จำเลยรุกเข้าไปทำนาในที่ของโจทก์ ๆ จึง ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาท
จำเลยต่อสู้ว่า ได้ปกครองโดยแรปักษ์สืบกันมากว่า ๑๐ ปีแล้ว
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า เจ้าของได้ปกครองกันมาตลอดจนถึงจำเลยกว่า ๑๐ ปี แล้ว ตาม ม. ๑๓๘๕ จำเลยย่อมได้กรรมสิทธิแต่โจทก์ได้ที่พิพาทนี้โดยเสียค่าตอบแทน และโดยสุจริตและได้จดทะเบียนแล้ว ที่พิพาทเป็นสิทธิแก่โจทก์ตาม ม. ๑๒๙๙ พิพากษายืนตามศาลขั้นต้น ให้ขับไล่จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่าเดิมที่โจทย์จำเลยนี้เป็นของ ร. แต่ผู้เดียว โดยหลักกฎหมายนี้จะมีการโดยปรปักษ์ในเจ้าของคนเดียวกันหาได้ไม่ ก. และ ด. เพิ่งได้ที่ดินมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๒ – ๒๔๗๓ อย่างมากเพียง ๕ ปีเศษ เท่านั้น จำเลยจะเถียงว่าได้ปกครองโดยปรปักษ์กันมาถึง ๑๐ ปีไม่ได้จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
